█官 【寅集上】【宀字部】 官 〔古文〕□【唐韻】古丸切【集韻】【韻會】【正韻】沽歡切,□音觀。 【說文】吏事君也。 【玉篇】宦也。 【論語·撰考】黃帝受地形,象天文,以制官。 【周禮·天官疏】上古以雲鳥紀官,六官之號見於唐虞,堯育重黎之後,羲氏和氏之子,使掌舊職天地之官。 其時官名,蓋曰稷曰司徒,是天官稷也,地官司徒也。 ◆又分命仲叔,使掌四時之官,春為秩宗,夏為司馬,秋為士,冬為共工。 共工,冬官也。 合稷與司徒,是六官之名見也。 夏之官百有二十,公卿大夫元士,具列其數,殷之官二百四十,至周三百六十而大備,故曰設官分職,以為民極。 ◆又【增韻】職也,使也,公也。 【書·咸有一德】任官惟賢材。 【禮·王制】論定然後官之。 ◆又【周禮·春官·大宗伯】六命賜官。 【注】謂自置其臣屬,治家邑也。 ◆又朝廷治事處曰官。 【禮·玉藻】在官不俟履。 【注】趨君命也。 【前漢·賈誼傳】學者所學之官也。 ◆又事也。 【禮·樂記】禮樂明備,天地官矣。 【疏】官猶事也,謂各得其事也。 ◆又身有五官。 【孟子】耳目之官,不思而蔽於物。 【又】心之官則思,思則得之。 ◆又姓。 ◆又複姓。 三氏,晉王官氏,魯亓官氏,楚上官氏。 ◆又與管通,宋元邊徼所司曰掌管,今為土司長官。 ◆又葉古元切,音涓。 【崔駰·大理箴】嗟茲大理,慎於爾官。 賞不可不思,斷不可不虔。 【說文】從宀從□。 □猶衆也,與師同意。 考證:〔【周禮·天官疏】故曰建官分職,以為民極。 〕 謹照原文建改設。 〔【禮·玉藻】在官不俟履。 〕 謹照原文履改履。 〔【禮·樂記】禮明樂備。 〕 謹照原文改禮樂明備。 █寍 【寅集上】【宀字部】 寍 【玉篇】古文寧字。 注詳十一畫。 【說文】安也。 從宀從心,在皿上。 皿,人之飲食器,所以安人也。 █宒 【補遺】【寅集】【宀字部】 宒 【川篇】音迍。 棺貌。 █寲 【寅集上】【宀字部】 寲 【玉篇】魚基切【字彙】語其切,□音疑。 察也。 █寪 【寅集上】【宀字部】 寪 【唐韻】韋委切【集韻】羽委切,□音蔿。 【說文】屋貌。 ◆又姓。 【左傳·隱十一年】館于寪氏。 ◆又【集韻】虞為切,音危。 隉寪,不安貌。 考證:〔【左傳·隱十一年】公館于寪氏。 〕 謹照原文省公字。 █寷 【寅集上】【宀字部】 寷 【唐韻】敷戎切【集韻】敷馮切,□音豐。 【說文】大屋也,引《易》豐其屋。 《易》本作豐,俗作豊。 █察 【寅集上】【宀字部】 察 【唐韻】初八切【集韻】【韻會】【正韻】初戛切,□音剎。 【說文】覆審也。 從宀祭聲。 【徐鉉曰】祭祀必質明。 明,察也。 故從祭。 【廣韻】諦也,知也。 【李陵·答蘇武書】功大罪小,不蒙明察。 ◆又【增韻】考也,廉視也。 【周禮·秋官·士師注】士,察也,義取察理獄訟之事也。 ◆又【唐書·百官志】監察御史,掌司六察。 一察官人善惡,二察賦役不均,三察農桑不勤,倉廩耗減,四察妖猾盜賊,五察茂才異等,六察黠吏豪宗,兼幷縱暴。 ◆又昭著也。 【中庸】言其上下察也。 ◆又察察,潔清貌。 【史記·屈原傳】安能以身之察察,受物之汶汶。 ◆又苛察也。 【老子·道德經】其政察察,其民□□。 ◆又【晉書·謝安傳】弘以大綱,不存小察。 ◆又【正字通】偏見曰察。 【莊子·天下篇】道德不一,天下多得一,察焉以自好。 ◆又姓。 吳將軍察戰,明正德中朝城知縣察童。 ◆又讀作祭。 【尙書大傳】祭之為言察也。 察者,至也,人事至然後祭。 ◆又葉直列切,音徹。 【前漢·郊祀歌】景星顯見,信星彪列。 象載昭庭,日親以察。 【古詩】置我懷袖中,三歲字不滅。 一心抱區區,懼君不識察。 ◆又葉子例切,音穧。 【班固·幽通賦】攬葛藟而授余兮,眷峻谷曰勿墜。 昒昕寤而仰思兮,心蒙蒙猶未察。 【集韻】或作詧。 考證:〔【班固·幽通賦】攬葛藟而授子兮。 〕 謹照原文授子改授余。 █宖 【寅集上】【宀字部】 宖 【廣韻】戶萌切【韻會】胡肱切【正韻】胡萌切,□音宏。 【說文】屋響也。 【玉篇】安也。 ◎按《說文》宏,屋深響也。 宖屋響也。 諸家訓宖,音義俱同宏。 惟《玉篇》訓安。 一曰屋響。 宏、宖分二音,泥。 █宂 【寅集上】【宀字部】 宂 【唐韻】【正韻】而隴切【集韻】【韻會】乳勇切,□戎上聲。 【說文】散也。 從宀,人在屋下,無田事也。 古設官分職,有宂員備使令。 【周禮·夏官】稾人掌共外內朝宂食者之食。 【注】謂外內朝上直諸吏,謂之宂吏,亦曰散吏。 【續漢志】有宂從僕射。 【注】散從也。 ◆又【增韻】親也,剩也,忙也。 今無事備員曰宂官。 蘇軾曰:為政在去三宂,曰宂官,宂兵,宂費。 ◆又民無定居曰宂。 【後漢·光武詔】流宂道路,朕甚愍之。 ◆又【集韻】戎用切。 義同。 ◆又【正字通】俗從幾作宂。 或作冗,□非。 █寣 【寅集上】【宀字部】 寣 【廣韻】【集韻】□呼骨切,音忽。 【說文】臥驚也。 【廣韻】覺也。 【玉篇】小兒啼寣寣也。 一曰河內相呼也。 ◆又【正字通】□原音豁,誤。 █宿 【寅集上】【宀字部】 宿 〔古文〕□夙【廣韻】息逐切【集韻】【韻會】息六切,□音夙。 【說文】止也。 【玉篇】夜止也,住也。 【詩·周頌】有客宿宿,有客信信。 【注】一宿曰宿,再宿曰信。 【周禮·地官】三十里有宿,宿有路室。 第321頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《康熙字典 中》
第321頁