一整頓厘榷。 厘捐數目,日少一日,固由洋船包攬,辦理實亦未盡得法。 比較嚴密,以杜侵隱,而商民之受困愈甚,分卡林立,以防偷漏,而胥役之訛索滋繁。 此則應寬者不寬,當並者不併也。 至委員侵吞巨款,上司徇隱彌縫,前此所無,近日有之。 以國家萬不得已之舉,乃至肥劣員之囊橐,民與國兩無所益,深可痛惜!欲救其弊,仍宜參用士人。 官場習氣較重,衣食漸求華美,應酬易致虧挪,及得差委,千瘡百孔,膽大妄為者,便敢公然侵蝕,迨發覺撤委,帑項所失已多。 士人愛惜身家顧畏名義,願欲不奢,年得十千二十千,即足養其廉,而資其力。 官又查察而鈐束之,無虞作弊。 劉晏所以奏績于唐時,前撫臣胡林翼所以收效于鄂督也。 邇來候補人多,厘捐全歸官辦,然安插冗員,與慎重國帑,孰得孰失,故皎然易明矣。 一加抽洋藥稅厘。 臣向在鎮江詢悉洋藥局委員,洋藥進口,每年約七萬餘箱,洋人每箱售銀五百兩,總計三千五六百萬。 中國每箱收稅三十兩,總計不過二百一二十萬,洋藥厘捐,各省多寡不同,總計只二百數十萬。 中國所得,皆民輸官用,並非獲自洋人。 而外洋以此毒物,收中國之銀歲至三千數百萬之多,中國如之何而不窮也?朝廷屢申吸煙種種明禁,誠為根本至計。 但徒禁內地之種,而不能禁洋人之售,則吸者如故,而益以壟斷予洋人,除害不及半,而利全失之矣。 查英國條約云:洋藥如何征稅,聽憑中國辦理。 煙台條約,亦議定厘稅並征。 當時惟此一款,中國稍得便宜。 乃各款均由中國照辦,此事延宕至今。 見在威妥瑪來華,當與堅持定議,加稅一倍,儻滯銷而來者漸少,既可以救民生,若仍前暢行,亦藉以紓國用。 如威妥瑪堅執不允,我當設數端,以相抵駁。 使其俯就範圍,多爭一分,即多得一分之益。 一仿製織造機器。 洋人呢布買中國絲棉成之,每歲售銀亦三千餘萬。 良由機器便捷,獲利甚厚。 我若仿製,亦可塞一漏卮。 或由南北洋大臣,招妥實商人,借款辦理。 乾隆五十一年,商人王世榮請借帑銀,嘉慶十七年,蘆商義和泰懇借運本,均敕部議行。 此皆成案可援,無損于國而大便於民者也。 從來王道不言功利,若外患方張之會,亦難置富強為緩圖。 言強必先富,而富莫大於藏富於民。 今約計洋藥呢布兩項出洋之銀已六七千萬。 若再不為籌畫,將來匱乏,恐不專在國計而在民生,後患何堪設想!嘉慶十九年正月諭曰:夷商交易,原令彼此以貨物相準,俾中外通易有無,以便民用。 若將內地銀兩,每年偷運出洋百數十萬,歲積月累,于國計民生,均有關係,著蔣攸祥紹查明每歲夷商等偷運足色銀兩出洋實有若干,應如何酌定章程,嚴密禁止,會同妥議具奏。 欽此。 仰見聖慮淵深,于中國銀兩出洋之患,早已洞鑒。 今時事更非昔比,若之何轉不為之所也? 以上數條,臣特舉其大者。 夫籌經費于今日,亦極難矣。 既不能益我所本無,即當求我所固有。 臣所擬後四條,專以防侵耗而塞漏卮。 若本源至計,當以墾荒開礦為大宗,而開礦獲利尤速。 朝廷如謂事不可緩,似應斷在必行,開辦之始,既不用機器,測量之人,亦不用外夷,自無慮驚駭耳目。 果得巨礦,應用機器,再剴切曉諭地方,以為民興利,及防禦外夷之意。 則民情大順,而事無留難。 外夷所需於我者,茶絲為最,近聞英國蠶桑漸興,印度茶種甚佳,再一二十年,我將一無可恃。 西人講化學者,每言中國繁富甲五大洲,煤鐵之利,外國不及,不解何以窮困。 故今開礦暢旺,不獨濟我之用,兼可擅彼之利也。 至欲挈財用之綱領,則權必當操之於上。 伏讀高宗純皇帝禦批《通鑒輯覽》曰:明代財用不足,由於上不知府藏之數,臣下遂得肆其私竊乾沒。 使能慎核于平時,復加之制終謹度,何遽至于入不敷出?迨國用告匱,而欲取資山澤,非特臨渴掘井,緩不及待,且以杯水沃輿薪,亦何濟於事哉!聖謨洋洋,臣尤願聖主敬稟而深思之,實國家無疆之福也。 夫中外臣工之於洋人,咸欲滅此朝食。 所以束手下氣,徒坐無經費耳。 自同治以來,朝議疆防,惟是為尤亟矣,而經費未籌,至今如故,天下安有坐而收功之事乎? 第207頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《晚清文選》
第207頁