自法夷入寇,狼奔豕突,跋扈鴟張,幾于目無越人。 本提督率爾有眾,起與力爭,一戰而遠威悅授首,再戰而寶滑遁逃。 科力不能逞其凶,夏丈不能施其計。 大旗所指,蚩尤潛光,長戈所揮,淵日再起。 賊軍始窮糧盡,困守一隅。 以海防內河為負隅之恃,而我分道以擾之,亟肆以疲之。 奇兵正法,互為策應,攻城攻野,動合機宜。 南定驚草木之兵,海東懍烽煙之警。 賊軍皆墨,我武維揚。 法夷猶敢執迷不悟,逼我順化,蹙我都城。 乘我國之新喪,利援軍之道遠。 遂乃抑勒新主,強為要盟,神弗之福,盟可要亦可寒,何足措意。 而法夷目為得志,益復驕橫,又欲窺我北寧,侵我桑台。 中朝之大度則藐為畏葸,吾軍之果毅則視若仇讎。 不恤眾口之交譏,不顧天心之勿順。 國狗之噬,遍乎友邦,巴蛇之吞侵,思及友郡。 賊與我勢不兩立,我與賊義不俱生。 今與爾眾共伸天討,各奮神威,轉戰無前,有進勿退。 得法夷首二級,賞銀五十兩,如賊目倍之。 獲兵船一艘者,賞如其船之數,毀鐵艦倍之。 其有我游民為法兵所羅致,脅令當兵者,倘能悔罪自投,悉予免究。 反戈攻後,因而獲勝者,仍論功行賞,弗問前愆。 惟法夷及其所部之黑夷,則盡殺無赦。 必使東京之餘孽,掃蕩無遺,西貢之腥聞,湔除淨盡。 上以副中朝倚畀之重,中以報國王休養之德,下以舒越民怨毒之心。 成敗利鈍,所不遑計。 爾眾士欲建不世之奇勛,成不朽之盛業,惟本提督馬首是瞻。 功多有厚賞,不迪有顯戮。 爾眾士惟時懋哉!檄到,如律令。 ○解散脅從法人示 三宣提督劉為申明大義,解散脅從事:照得《春秋》之義,首嚴夷夏,君父之仇,不共戴天。 自法蘭竄擾東京以來,有志之士,同聲憤激,思得其肉,而寢其皮。 況本提督忝掌兵符,謬膺重任,其能與法人並立天地間乎!天未厭亂,馳驅二載,老弱苦轉輸,少壯膏原野,此正枕戈待旦之秋,杖策從軍之會。 荀爾軍民人等,以本提督之心為心,則眾志可以成城,小丑何難遽殄,還吾城池,殲彼犬羊,封屍以為京觀,獻俘以告先王,豈不壯哉!孰意爾等不顧利害,不辨順逆,竟有受彼籠絡,為彼爪牙者,聞之殊為駭異。 繼而思之,爾等雖愚,亦有天良,何至忘君國之深讎,受虎狼之威脅。 此必由法人以利誘爾,以勢逼爾,爾等未必深思,以至受其欺耳。 本提督嫉惡雖嚴,待爾等則甚慈,不忍不教而誅,用順逆利害,一一為爾等告之。 法人陽托保護之名,陰為攘竊之計,狎侮宮廷,凌辱官長,姦淫婦女,焚燬田園,見者傷心,聞者切齒。 爾等甘為彼用,上無以對君父,下無以對妻孥,一不可也。 法人數敗之餘,屢次調兵,號稱數千,其實不過數百,黔驢之技,至此已窮,於是計誘爾等,為之前驅,槍炮刀矛爾受之,而彼不受也。 爾等獨不為性命計耶!二不可也。 法人多行無禮,不獨本督撫知之,即歐洲諸國亦無不知之。 現在計不得逞,不得不以甘言重利誘之爾等。 將來適或得志,必至奪爾之田產,占爾之妻女,後雖悔之,噬臍何及,三不可也。 天朝懷遠字小,恩威並著,爾等若不及早歸順,一旦大憝就擒,罪人斯得,爾等不獨為本國之亂民,抑為天朝之賊子,王法所不宥,公論所不容,四不可也。 本提督現在業將法人誘入陷阱,蠢茲醜類,已在掌握之中。 爾等倘執迷不悟,必至盡罹法網。 本提督不追已往之愆,曲予自新之路,有能將法將首級賫獻軍前昔受上賞,偵彼軍情為我耳目者受中賞,糾合隊伍投營報效者受下賞。 如其怙惡不悛,大兵到日,玉石俱焚。 往事非遙,前車可鑒,勿謂本提督言之不早也!切切特示。 ○致法兵酋孤拔書 聞之古者,交兵不廢使命,爾法人侵擾北圻,于茲十有九月矣。 既喪師以弱國,亦糜餉以病民,痛巨創深,而未啟悔禍之心,夫復何言!顧念北圻之民,遭此蹂躪,數百里內,風聲鶴唳,不遑寢處,伊誰之故?而使我族類顛連困苦,若是之甚!予體上天好生之德,我王恤民之心,爰為爾一言。 數月以來,爾軍以負之窮,保游釜之餘魂,困守營塞,不敢出戰。 風聞爾邦之人,又以虛詞要脅中國,雲將攻打廣東,黔驢技倆,可謂窮極醜惡矣!堂堂中國,為天下四洲所景仰,曾何懼爾法之有?即予亦明知爾邦不敢用兵中國,致殃及他邦,其為虛聲恫喝何疑?今予用告爾,以振盲,而發痴聾。 第187頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《晚清文選》
第187頁