唐大來,其先浙之淳安籍,國初從戎于此。 曾祖金,嘉靖戊子鄉薦,任邵武同知,從祀名宦。 祖堯官,嘉靖辛酉公元1561年解元。 父懋德,辛卯公元1591年鄉薦,臨洮同知。 皆有集,唐君合刻之,名《紹箕堂集》,李本寧先生為作序,甚佳。 大來言曆數先世,皆一仕一隱,數傳不更,故其祖雖發解,竟不仕而年甚長。 今大來雖未發解,而詩翰為滇南一人,真不忝不愧厥祖也。 但其胤嗣yìnsì後代未耀,二女俱寡,而又旁無昆季,後之顯者,將何待乎? 大來之岳為黃麟趾,字伯仁,以鄉薦任山東嘉祥令,轉四川順慶府縣令,卒於任,即黃沂水禹甸之父、從月之兄也。 其祖名明良,嘉靖乙酉公元1525年鄉薦,仕至畢節兵憲,有《牧羊山人集》。 大來昔從廣南出粵西,抵吾地,亦以粵西山水之勝也。 為余言:「廣南府東半日多程,有寶月關甚奇。 從廣南東望,崇山橫障,翠截遙空,忽山間一孔高懸,直透中扃,光明如滿月綴雲端,真是天門中開。 路由其下盤臍而入,大若三四城門。 其下旁又一竅,潛通滇粵之水。 」予按黃麟趾昭陽關詩註云:「關口天成一石虎頭,耽耽可畏。 」詩曰:「何代鑿鴻濛?巒山窈窕yǎotiǎo通,五丁輸地力。 一竅自天工。 域畛華彞界,關當虎豹雄。 棄繻愁日暮,驅策亂流中。 」按昭陽即此洞也,唐君謂之寶月者,又其別名耳。 此路東去即歸順,余去冬為交彞所梗,不能從此。 盤龍山蓮峰祖師,名崇照,元至正間以八月十八日涅槃。 作偈唱詞曰:「三界與三涂,何佛祖不由,不破則便有,能破則便無。 老僧有吞吐不下,門徒不肯用心修,切忌切忌。 」師素不立文字,臨去乃為此,與遺蛻俱存。 至今以此日為「盤龍會」雲。 邵真人以正,初名璇,晉寧人。 其父名仁,叔名忠,俱由蘇州徙遷移。 閣老劉逸輓忠詩有曰:“三郎足下風雲達,忠子玘,領鄉薦。 小阮壺中日月長。 即真人。 「末句又曰:」悵望蘇州是故鄉。 “見《州志》。 晉時,晉寧之地曰寧州,南蠻校尉李毅持節鎮此,討平叛酋五十八部。 惠帝時,李雄亂,毅死之,女秀有父風,眾推領州事,竟破賊保境,比卒,群酋為之立廟。 是時寧州所轄之境雖廣,而駐節之地,實在於此。 至唐武德中,以其為晉時寧州統會之地,置晉寧縣。 此州名之所由始也。 州名宦向有李毅及王遜、姚岳等。 迨萬曆間吳郡許伯衡修《州志》,謂今晉寧州地已非昔時五十八部之廣,以一隅而僭通部之祀,非諸侯祭封內山川義,遂一併撤去之,並《志傳》亦削去,只自我朝始。 遂令千載英靈,空存肹xīxiāng神靈感應,一方故實,竟作塵灰,可嘆也!然毅雖削,而其女有廟在古城,岳雖去,而岳亦有廟在州西,有功斯土,非豎儒無見識之文人所能以意滅者也。 許伯衡謂昔時寧州地廣,今地狹,李毅雖嫡祖,晉寧不得而祀之,猶支子之不得承祧祀大宗即長房也。 余謂晉寧乃嫡塚正妻所生長子,非支子比,毅所轄五十八部雖廣,皆統于晉寧,今雖支分五十八部,皆其支庶,而晉寧實承祧之主。 若晉寧以地狹不祀,將委之五十八部乎? 五十八部復以支分,非所宜祀,是猶嫡塚以支庶眾多,互相推委,而虛大宗之祀也。 然則李毅乃一方宗主,將無若敖之恫即無子嗣之憂患乎?故余謂唐晉寧、唐大來,首以復祀李毅為正。 二十四日街鼓未絶,唐君令人至,言早起觀天色,見陰雲釀雨,風寒襲人,乞再遲一日,候稍霽乃行。 余謝之曰:「行不容遲,雖雨不為阻也,」及起,風雨淒其,令人有黯然魂消意。 令庖人速作飯,余出別唐大來。 時余欲從海口、安寧返省,完省西南隅諸勝,從西北富民觀螳螂川下流,而取道武定,以往鷄足,乃以行李之重者,託大來令人另賫往省,而余得輕具西行焉。 方抵大來宅,報晉寧公已至下道,亟同大來及黃氏昆玉還道中。 晉寧公復具酌于道,秣馬于門。 時天色復朗,遂舉大觥gòng酒器,登騎就道。 從西門三里,度四通橋。 從大道直西行,半裡,上坡,從其西峽轉而西南上,一里半,直躡望鶴嶺西坳。 又西下涉一澗,稍北,即瀕滇池之涯。 共五里,循南山北麓而西,有石聳起峰頭,北向指滇池,有操戈介冑之狀,是為石將軍,亦石峰之特為巉峭者。 其西有廟北向,是為石魚廟。 其西南又有山西突起,亞於將軍者,即石魚山也。 又西二里,海水中石突叢叢,是為牛戀石。 涯上村與鄉,俱以牛戀名。 謂昔有眾牛飲于海子,戀而不去,遂成石雲。 於是又循峽而南,二里,逾平坡南下,有水一塘,直浸南山之足,是為三尖塘。 塘南山巒高列,塘北度脊平衍,脊之北,即滇池牛戀。 塘水不北泄而東破山腋,始知望鶴之脈自西來,不自南來也。 從塘北西向溯塢入,其塢自西而東,即塘水之上流也。 三里,塢西盡處,有三峰排列其南:最高者即南山之再起者也;其中一峰,則自南峰之西繞峽而北,峙為中峰焉;北峰則瀕滇池,而東度為石將軍、望鶴山之脈矣。 第231頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《徐霞客遊記》
第231頁