當下湘子便取竹杖一根,脫換做退之身子,臥在床上,用一條布蓋覆停當了。 又令馬、趙二將護送退之先到秦嶺地方,伺候他到,同去修行,各各準備俱完,才在衙署舉起哀聲,遣人通知合郡官員,申達上司,奏聞憲宗皇帝。 合郡大小官員俱來弔慰,湘子一一酬答,並不露出一些馬腳。 當下收拾起程。 眾百姓道:「司憐,可憐,這等一個神明的老爺,怎麼就死了?何不留他壽長些,在這裡替我們興利除害,救濟救濟我們?真是皇天沒眼睛。 」一個道:「俗語說得好:「好人不在世,惡人磨世’。 」尊這個老爺,魆急死了,我們窮百姓那得個出頭的日子?」內中有一個叫做張寡嘴說道:「這個是鱷魚討報,不然怎麼這般死得快?」一個道:「善有善報,惡有惡報。 這老爺雖然死了,卻沒有床蓆債,正是善得善報。 」又一個道:「你們說的都不是。 依我說起來,還是這鱷魚吃得人多,惡貫滿了,玉皇大帝要驅除他,特特差這個神仙降下凡間來收伏他。 所以他收了鱷魚,就瞑身回話去了。 」又有一個道:「我這潮州百姓該有災難,天便生出這惡物來,吞嚼民畜不計其數。 如今百姓災難該滿,皇帝便升出這個好官來驅逐了鱷魚,一城安堵。 我看來總是一個劫數,那裡是恁麼輪迴報應,善惡分明?」一個秀才道:「老兄劫數之說,雖是有理,但韓老師佛骨一表,敢於批鱗捋鬚,那怕鱷魚不垂首喪氣,潛蹤匿跡?總是邪不勝正,那怪物自然遠避。 若說起報應輪迴,則看他佛骨一諫,至今生氣猶存。 」當下士民人等,各各痛哭一場,如喪考妣。 真所謂:惟有感恩並積恨,千年萬載不成塵也。 其時湘子一面表文回京報死,一面收拾起程,各處弔奠賻儀,毫不肯收。 俱收貯庫內,替百姓完納了稅糧,申報上司,不煩征索。 那潮陽百姓,無論老少男婦,俱來執佛慰靈,輓車遠送。 湘子一一撫惜安慰,打發回去。 行了三四日,方纔脫離了該管地方,人煙稀少,湘子便騰雲駕霧,趕到藍關秦嶺,與退之相會。 退之稱謝湘子不盡。 湘子叫退之道:「侄兒送叔父到了這個地面,須索與叔父分首,各自走路了。 」退之道:「難得你救我,到了今日,怎麼說分首的話來?」湘子道:「我前次奉玉旨來度叔父,叔父再三不肯回心,我只得繳還玉旨,後來在那萬死一生的田地,救得叔父性命,已是得罪于玉帝了,如今怎敢再度叔父?」退之道:「侄兒若不度我,我就餓死在這個地方也沒人收我屍骸。 」湘子道:「叔父埋名隱姓,依先回到長安,與嬸娘團聚,便是快活,何須說死?」退之道:「我到這般地位,若再不回心轉意修行,是畜類不如了。 孔子說:可以人而不如鳥乎?」湘子道:「叔父既如此說,此去東南上有一座山,名喚卓韋山,山下有一洞,名喚卓韋洞;洞內有一個真人,叫做沐目真人,與侄兒是同心合膽,共一胞胎的契友。 如今寫一封書送叔父到他那裡,教他留叔父在庵中傳授大丹妙訣,便不枉叔父這一場辛苦了。 」退之道:「倘若他不肯收留我時,教我投奔何處去好?」湘子道:「他與侄兒形體雖二,氣脈同根,他見了書自然留你。 」退之道:「前面這等深山,若有虎狼出來,教我如何躲避?」湘子道:「如遇見虎狼攔住走路,叔父就將我的書頂在頭上,虎狼自然退去。 」退之道:「峰高嶺峻,樹木叢深,一些路徑也沒有,教我怎麼走得?」湘子道:「叔父慢慢的走過這重山,就有大路好走了。 」退之接了柬帖,放在懷中,一手扯住湘子,再要問他時,湘子道:「叔父,正東上又有一個仙人來了。 」退之回頭一看,湘子化作一陣清風,先到卓韋山,做沐目真人去了。 退之不見了湘子,只得依他言語,一步步攀藤附葛,走過幾個山頭,轉過幾重嶺腳,才見有一條大路,不想上路有半裡遠近,忽然跳出一隻猛虎,咆哮而來。 退之驚得倒退不迭,記得起,忙把湘子那封書望他丟去。 這虎見了湘子書禮,便搖尾低頭,一溜煙望林子中間跑去了。 退之拾起書道:「原來我侄兒有這等手段,真是神仙,真是神仙!」隨即掙扎向前,趲行幾步,遠遠望見一座高山,林壑清奇,山峰疊翠,蒼蒼松柏齊天,兩兩鷗鳧浴日。 只見退之登高臨深,肌膚顫慄,涉危履險,命若重生。 方纔上得那座山頂,果然有一個茅庵,額上寫着「卓韋精舍」四個大子,四面青山擁護,花木錦攢,真好一個去處。 只是兩扇門關得緊緊重重,裡面有人吟詩道: 超凡靜養蓬萊島,香風不動松花老。 仙童採藥未歸來,白雲滿地無人掃。 吟罷,又聞得唱道情云: 下一局不死棋,談一回長生計,食一丸不老丹,養一日真元氣,聽一會野猿啼,悟一會參同契。 有一時駕祥雲遊遍了五湖溪,誰識得神仙趣?得清閒,是便宜。 嘆七十古來稀,笑浮名在那裡? 想人生,光陰能有幾?不思量把火坑脫離。 每日價勞勞碌碌,沒來由爭名奪利。 無一刻握牙籌不算計。 把元陽一旦都虛費,直待無常,心中方已。 總不如趁早修行,修行為第一。 第67頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《韓湘子全傳》
第67頁