皇太子監國南京,漢王為飛語謗太子。 帝改濙官南京,因命廉之。 濙至,密疏馳上監國七事,言誠敬孝謹無他,帝悅。 仁宗即位,召為行在禮部侍郎,濙陳十事,力言建都北京非便,請還南都,省南北轉運供億之煩。 帝皆嘉納。 既聞其嘗有密疏,疑之,不果召。 轉太子賓客,兼南京國子祭酒。 宣宗即位,仍遷禮部左侍郎。 明年來朝,乃留行在禮部,尋進尚書。 漢王反,與楊榮等贊親征。 事平,賚予甚厚。 明年賜第長安右門外,給閽者二人,賜銀章四。 生辰,賜宴其第。 四年命兼理詹事府事。 六年,張本卒,又兼領行在戶部。 時國用漸廣,濙慮度支不足,蠲租詔下,輒沮格。 帝嘗切戒之,然眷遇不少替。 嘗曲宴濙及楊士奇、夏原吉、蹇義,曰:「海內無虞,卿等四人力也。 」英宗即位,詔節冗費。 濙因奏減上供物,及汰法王以下番僧四五百人,浮費大省。 正統五年,山西災,詔行寬恤,既而有採買物料之命。 濙上疏言詔旨宜信。 又言軍旗營求差遣,因而擾民,宜罷之。 皆報可。 行在禮部印失,詔弗問,命改鑄。 已,又失,被劾下獄。 未幾,印獲,復職。 九年,年七十,乞致仕,不許。 英宗北狩,群臣聚哭于朝,有議南遷者。 濙曰:「文皇定陵寢于此,示子孫以不拔之計也。 」與侍郎于謙合,中外始有固志。 景帝即位,進太子太傅。 楊善使也先,濙言上皇蒙塵久,宜附進服食,不報。 上皇將還,命禮部具奉迎儀。 濙等議遣禮部署迎于龍虎台,錦衣具法駕迎居庸關,百司迎土城外,諸將迎教場門;上皇自安定門入,進東安門,于東上北門南面坐;皇帝謁見畢,百官朝見,上皇入南城大內。 議上,傳旨以一轎二馬迎于居庸關,至安定門易法駕,余如奏。 給事中劉福等言禮太薄。 帝報曰:朕尊大兄為太上皇帝,尊禮無加矣。 福等顧雲太薄,其意何居?禮部其會官詳察之。 ”濙等言:「諸臣意無他,欲陛下篤親親耳。 」帝曰:「昨得太上皇書,具言迎駕之禮宜從簡損,朕豈得違之。 」群臣乃不敢言。 會千戶龔遂榮為書投大學士高谷,言奉迎宜厚,具言唐肅宗迎上皇故事。 谷袖之以朝,與王直等共觀之。 直與濙欲聞之帝,為都御史王文所阻,而給事中葉盛竟以聞。 盛同官林聰復劾直、濙、谷等,皆股肱大臣,有聞必告,不宜偶語竊議。 有詔索書。 濙等因以書進,且言:「肅宗迎上皇典禮,今日正可仿行。 陛下宜躬迎安定門外,分遣大臣迎龍虎台。 」帝不悅曰:「第從朕命,無事紛更。 」上皇至,居南城宮。 濙請帝明年正旦率群臣朝延安門,不許。 上皇萬壽節,請令百官拜賀延安門,亦不許。 三年正月與王直併進少傅。 易太子,加兼太子太師。 王文惡林聰,文致其罪,欲殺之。 濙不肯署,遂稱疾,數日不朝。 帝使興安問疾。 對曰:「老臣本無疾,聞欲殺林聰,殊驚悸耳。 」聰由是得釋。 英宗複位,力疾入朝,遂求去。 賜璽書、白金、楮幣、襲衣,給驛,官其一子錦衣,世鎮撫。 濙歷事六朝,垂六十年,中外稱耆德。 及歸,有三弟,年皆七十餘,鬚眉皓白,燕聚一堂,因名之曰「壽愷」。 又七年始卒,年八十九。 贈太保,謚忠安。 濙節儉寬厚,喜怒不形于色,能以身下人。 在禮部久,表賀祥瑞,以官當首署名,人因謂其性善承迎。 南城人龔謙多妖術,濙薦為天文生,又薦道士仰彌高曉陰陽兵法,使守邊,時頗譏之。 王直,字行儉,泰和人。 父伯貞,洪武十五年以明經聘至京。 時應詔者五百餘人,伯貞對第一。 授試僉事,分巡廣東雷州。 復呂塘廢渠,清鹽法。 會罷分巡官,召還為戶部主事。 以父喪服闋,不時起,謫居安慶。 建文初,復以薦知瓊州,崖州黎相仇殺,以反聞,且用兵。 伯貞捕其首惡,兵遂罷。 瓊田歲常三獲,以賦軍,軍不時受,俟民乏,乃急斂以要利。 伯貞為立期,三輸之,弊始絶。 居數年,大治,流民占籍者萬餘。 憂歸,卒於家。 直幼而端重,家貧力學。 舉永樂二年進士,改庶吉士,與曾棨、王英等二十八人同讀書文淵閣。 帝善其文,召入內閣,俾屬草。 尋授修撰。 歷事仁宗、宣宗,累遷少詹事兼侍讀學士。 正統三年,《宣宗實錄》成。 進禮部侍郎,學士如故。 五年出蒞部事。 尚書胡濙悉以部政付之,直處之若素習者。 八年正月代郭璡為吏部尚書。 十一年,戶部侍郎奈亨附王振,構郎中趙敏,詞連直及侍郎曹義、趙新,並下獄。 三法司廷鞫,論亨斬,直等贖徒。 帝宥直、義,奪亨、新俸。 帝將親征也先,直率廷臣力諫曰:「國家備邊最為謹嚴。 謀臣猛將,堅甲利兵,隨處充滿,且耕且守,是以久安。 今敵肆猖獗,違天悖理,陛下但宜固封疆,申號令,堅壁清野,蓄鋭以待之,可圖必勝。 不必親禦六師,遠臨塞下。 況秋署未退,旱氣未回,青草不豐,水泉猶塞,士馬之用未充。 兵凶戰危,臣等以為不可。 」帝不從,命直留守。 王師覆于土木。 大臣群請太后立皇子為皇太子,命成阝王攝政。 已,勸王即位,以安反側。 時變起倉卒,朝臣議屢上,皆直為首。 而直自以不如于謙,每事推下之,雍容鎮率而已。 加太子太保。 景泰元年,也先使使議和,且請還上皇,下禮部議未決。 直率群臣上言曰:「太上皇惑細人言,輕身一出,至于蒙塵。 陛下宵衣旰食,征天下兵,與群臣兆姓同心僇力,期滅此朝食,以雪不共戴天之恥。 乃者天誘其衷,也先有悔心之萌,而來求成於我,請還乘輿,此轉禍為福之機也。 望陛下俯從其請,遣使往報,因察其誠偽而撫納之,奉太上皇以歸,少慰祖宗之心。 陛下天位已定,太上皇還,不復蒞天下事。 陛下第崇奉之,則天倫厚而天眷益隆,誠古今盛事也。 」帝曰:「卿等言良然。 但前後使者五輩往,終不得要領。 今復遣使,設彼假送駕為名,來犯京師,豈不為蒼生患。 賊詐難信,其更議之。 」已而瓦剌別部阿剌使復至,胡濙等復以為言。 於是帝禦文華殿門,召諸大臣及言官諭以宜絶狀。 直對曰:「必遣使,毋貽後悔。 」帝不悅。 于謙前為解,帝意釋。 群臣既退,太監興安匍匐出呼曰:「若等固欲遣使,有文天祥、富弼其人乎?」直大言曰:「廷臣惟天子使,既食其祿,敢辭難乎!」言之再,聲色愈厲。 安語塞,乃議遣使,命李實、羅綺往。 既行,而瓦剌可汗脫脫不花及也先使先後至,將遣歸。 使者謂館伴曰:「中國關外十四城皆為我有。 前阿剌知院使來,尚遣人偕往。 今亦必得大臣同行,庶有濟。 」胡濙以聞,下廷議。 直等固請,乃遣楊善等報之。 比實還,又以也先使至,具言也先欲和狀。 直與寧陽侯陳懋等上疏,請更遣使賫禮幣往迎上皇,不許。 覆上疏曰:「臣等與李實語,具得彼中情事。 其所需衣物資斧者,上皇言也;而奉迎車駕,也先意也。 昨者脫脫不花及阿剌知院使來,皆有報使。 今也先使以迎請為辭,乃不遣使與偕,是疑敵而召兵也。 」又不許。 第177頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第177頁