江淵,字世用,江津人。 宣德五年庶吉士,授編修。 正統十二年詔與杜寧、裴綸、劉儼、商輅、陳文、楊鼎、呂原、劉俊、王玉共十人,肄業東閣,曹鼐等為之師。 郕王監國,徐有貞倡議南遷,太監金英叱出之,踉蹌過左掖門。 淵適入,迎問之。 有貞曰:「以吾議南遷不合也。 」於是淵入,極陳固守之策。 遂見知于王,由侍講超擢刑部右侍郎。 也先薄京師,命淵參都督孫鏜軍事。 景泰元年出視紫荊、倒馬、白羊諸關隘,與都指揮同知翁信督修雁門關。 其秋遂以本官兼翰林學士,入閣預機務。 尋改戶部侍郎,兼職如故。 明年六月以天變條上三事:一,厚結朵顏、赤斤諸衛,為東西籓籬;一,免京軍余丁,以資生業;一,禁訐告王振餘黨,以免枉濫。 詔悉從之。 又明年二月改吏部,仍兼學士。 是春,京師久雨雪。 淵上言:「漢劉向曰,凡雨陰也,雪又雨之陰也。 仲春少陽用事,而寒氣脅之,占法謂人君刑法暴濫之象。 陛下恩威溥洽,未嘗不赦過宥罪,竊恐有司奉行無狀,冤抑或有未伸。 且向者下明詔,免景泰二年田租之三。 今復移檄追征,則是朝廷自失大信於民。 怨氣鬱結,良由此也。 」帝乃令法司申冤濫,詰戶部違詔,下尚書金濂于獄,卒免稅加詔。 東宮既易,加太子少師。 四川巡撫僉都御史李匡不職,以淵言罷之。 母憂起複。 初侍講學士倪謙遭喪,淵薦謙為講官,謙遂奪哀。 至是御史周文言淵引謙,正自為今日地。 帝以事既處分,不問,而令自今群臣遭喪無濫保。 五年春,山東、河南、江北饑,命同平江侯陳預往撫。 淵前後條上軍民便宜十數事。 並請築淮安月城以護常盈倉,廣徐州東城以護廣運倉。 悉議行。 時江北洊饑,淮安糧運在涂者,淵悉追還備振,漕卒乘機侵耗。 事聞,遣御史按實。 淵被劾。 當削籍。 廷臣以淵守便宜,不當罪。 帝宥之。 閣臣既不相協,而陳循、王文尤刻私。 淵好議論,每為同官所抑,意忽忽不樂。 會兵部尚書於謙以病在告,詔推一人協理部事。 淵心欲得之。 循等佯推淵,而密令商輅草奏,示以「石兵江工」四字,淵在旁不知也。 比詔下,調工部尚書石璞于兵部,而以淵代璞。 淵大失望。 英宗複位,與陳循等俱謫戍遼東,未幾卒。 初,黃矰之奏易儲也,或疑淵主之。 丘浚曰:「此易辨也,廣西紙與京師紙異。 」索奏視之,果廣西紙,其誣乃白。 成化初,復官。 許彬,字道中,寧陽人。 永樂十三年進士。 改庶吉士,授檢討。 正統末,累遷太常少卿,兼翰林待詔,提督四夷館。 上皇將還,遣彬至宣府奉迎。 上皇命書罪己詔及諭群臣敕,遣祭土木陣亡官軍。 以此受知上皇。 還擢本寺卿。 石亨等謀覆上皇,以其謀告彬,彬進徐有貞,語具有貞傳。 英宗複位,進禮部左侍郎,兼翰林院學士。 入直文淵閣。 未幾,為石亨所忌,出為南京禮部右侍郎,甫行,貶陝西參政。 至則乞休去。 憲宗立,命以侍郎致仕,尋卒。 彬性坦率,好交遊,不能擇人,一時浮蕩士多出其門。 晚參大政,方欲杜門謝客,而客惡其變態,競相騰謗,竟不安其位。 陳文,字安簡,廬陵人。 鄉試第一,正統元年進士及第,授編修。 十二年命進學東閣。 秩滿,遷侍講。 景泰二年,閣臣高谷薦文才,遂擢雲南右布政使,貴州比歲用兵,資餉雲南,民困轉輸。 文令商賈代輸,而民倍償其費,皆稱便。 稅課額鈔七十餘萬,吏俸所取給,典者侵蝕,吏或累歲不得俸。 文悉按治,課日羡溢。 雲南產銀,民間用銀貿易,視內地三倍。 隷在官者免役,納銀亦三之,納者不為病。 文曰:「雖如是,得無傷廉乎?」損之,復令減隷額三之一。 名譽日起,遷廣東左布政使,母憂未赴。 英宗即複位,一日謂左右曰:「向侍朕編修,皙而長者安在?」左右以文對,即召為詹事。 乞終制。 不允。 入侍東宮講讀。 學士呂原卒,帝問李賢誰可代者,曰:「柯潛可。 」出告王翱,翱曰:「陳文以次當及,奈何抑之?」明日,賢入見,如翱言。 七年二月進禮部右侍郎兼學士,入內閣。 文既入,數撓賢以自異,曰:「吾非若所薦也。 」侍讀學士錢溥與文比舍居,交甚歡。 溥嘗授內侍書。 其徒多貴幸,來謁,必邀文共飲。 英宗大漸,東宮內侍王綸私詣溥計事,不召文。 文密覘之。 綸言:「帝不豫,東宮納妃,如何?」溥謂:「當奉遺詔行事。 」已而英宗崩,賢當草詔。 文起奪其筆曰:「無庸,已有草者。 」因言綸、溥定計,欲逐賢以溥代之,而以兵部侍郎韓雍代尚書馬昂。 賢怒,發其事。 是時憲宗初立,綸自謂當得司禮,氣張甚。 英宗大殮,綸衰服襲貂,帝見而惡之。 太監牛玉恐其軋己,因數綸罪,逐之去。 溥謫知順德縣,雍浙江參政。 詞所連,順天府尹王福,通政參議趙昂,南寧伯毛榮,都督馬良、馮宗、劉聚,錦衣都指揮僉事門達等皆坐謫。 雍亦文素所不悅者也。 改吏部左侍郎,同知經筵事。 成化元年進禮部尚書。 羅倫論賢奪情。 文內愧,陰助賢逐倫,益為時論所鄙。 三年春,帝命戶部尚書馬昂、副都御史林聰及給事中潘禮、陳越清理京營。 文奏必得內臣共事,始可剗除宿弊,因薦太監懷恩。 帝從之。 《英宗實錄》成,加太子少保,兼文淵閣大學士。 四年卒。 贈少傅,謚莊靖。 文素以才自許,在外頗著績效,士大夫多冀其進用。 及居宮端,行事鄙猥。 既參大政,無所建明。 朝退則引賓客故人置酒為曲宴,專務請屬。 性卞急,遇睚眥怨必報。 及賢卒,文益恣意行,名節大喪。 歿後,禮部主事陸淵之、御史謝文祥皆疏論文不當得美謚。 帝以事已施行,不許。 萬安,安循吉,眉州人。 長身魁顏,眉目如刻畫,外寬而深中。 正統十三年進士。 改庶吉士,授編修。 成化初,屢遷禮部左侍郎。 五年命兼翰林學士,入內閣參機務。 同年生詹事李泰,中官永昌養子也,齒少於安。 安兄事之,得其歡。 自為同官,每當遷,必推安出己上。 至是議簡閣臣,泰復推安曰:「子先之,我不患不至。 」故安得入閣,而泰忽暴病死。 安無學術,既柄用,惟日事請託,結諸閹為內援。 時萬貴妃寵冠後宮,安因內侍致慇勤,自稱子侄行。 妃嘗自愧無門閥,聞則大喜,妃弟錦衣指揮通,遂以族屬數過安家。 其妻王氏有母至自博興。 王謂母曰:「向家貧時,以妹為人娣,今安在?」母曰:「第憶為四川萬編修者。 」通心疑是安,訪之則安小婦,由是兩家婦日往來。 通妻著籍禁內,恣出入,安得備知宮中動靜,益自固。 侍郎刑讓、祭酒陳鑒與安同年不相能。 安構獄,除兩人名。 七年冬,彗見天田,犯太微。 廷臣多言君臣否隔,宜時召大臣議政。 大學士彭時、商輅力請。 司禮中官乃約以禦殿日召對,且曰:「初見,情未洽,勿多言,姑俟他日。 」將入,復約如初。 比見,時言天變可畏,帝曰:「已知,卿等宜盡心。 」時又言:「昨御史有疏,請減京官俸薪,武臣不免觖望,乞如舊便。 」帝可之。 安遂頓首呼萬歲。 欲出,時、輅不得已,皆叩頭退。 中官戲朝士曰:「若輩嘗言不召見。 及見,止知呼萬歲耳。 」一時傳笑,謂之「萬歲閣老」。 帝自是不復召見大臣矣。 第174頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第174頁