子源,字本清,幼習天文,授五官監候。 正德元年,劉瑾等亂政,源上言:「自八月初,大角及心宿中星動搖不止。 大角,天王之坐,心宿中星,天王正位也,俱宜安靜,今乃動搖。 其占曰:‘人主不安,國有憂。 ’意者陛下輕舉逸游,弋獵無度,以致然也。 又北斗第二第三第四星,明不如常。 第二曰天璇,后妃之象。 后妃不得其寵則不明,廣營宮室妄鑿山陵則不明。 第三曰天機,不愛百姓,驟興征徭則不明。 第四曰天權,號令不當則不明。 伏願陛下祗畏天戒,安居深宮,絶嬉戲,禁游畋,罷騎射,停工作,申嚴號令,毋輕出入,抑遠寵幸,裁節賜予,親元老大臣,日事講習,克修厥德,以弭災變。 」疏下禮部,尚書張升等稱源忠愛。 報聞。 迨十月,霾霧時作,源言:「此眾邪之氣,陰冒于陽,臣欺其君,小人擅權,下將叛上。 」引譬甚切。 瑾怒,矯旨杖三十,釋之。 又上言:「自正德二年來,占得火星入太微垣帝座前,或東或西,往來不一,乞收攬政柄,思患預防。 」蓋專指瑾也。 瑾大怒,召而叱之曰:「若何官,亦學為忠臣?」源厲聲曰:「官大小異,忠一也。 」又矯旨杖六十,謫戍肅州。 行至河陽驛,以創卒。 其妻斬蘆荻覆之,葬驛後。 楊氏父子以忠諫名天下,為士論重。 而源小臣抗節,尤人所難。 天啟初,賜謚忠懷。 盛顒,字時望,無錫人。 周斌,字國用,昌黎人。 王鑒,太原人。 趙文博,代州人。 彭烈,峽江人。 李人儀,隆昌人。 邵銅,閩縣人。 鄭冕,樂平人。 皆進士,授御史。 顒降束鹿知縣;斌,江陰;鑒,膚施;文博,淳化;烈,江浦;人儀,襄陽;銅,博羅;冕,衡山。 並有善政。 束鹿徭役苦不均,顒為立九則法,繼者莫能易。 母憂去。 服除,民相率詣闕乞還。 顒再任,益不用鞭撲。 訟者,諭之,輒叩頭不復辯。 鄰邑訟不決,亦皆赴訴,片言折之,各心厭去。 郊外有隙地,爭來築室居之,遂成市,號為「清官店」。 斌在江陰,有惠政。 民歌曰:「旱為災,周公禱之甘露來;水為患,周公禱之陰雨散。 」天順七年,先以薦擢開封知府。 而顒等至憲宗嗣位,所司以治行聞。 帝曰:「諸臣直諫為權幸所排,又能稱職,其悉予郡。 」於是擢顒知邵武;鑒,延安;文博,衛輝;烈,河南;人儀,荊州;銅,溫州;冕,衡州。 顒復以任治劇,調延平。 巡按御史上顒政績;陝西、湖廣守臣亦上鑒、人儀居縣時治行。 皆特賜封誥。 顒累遷陝西左布政使。 時三邊多警,歲復洊饑。 顒經畫饋餉無缺,軍民悉安。 成化十七年召為刑部右侍郎。 居二年,山東旱饑,盜起,改顒左副都御史往巡撫。 顒至露禱,大雨霑溉,稿禾復甦。 舉救荒之政,既振,余粟尚百餘萬石。 又推行九則法于諸府,黜暴除苛,民甚德之。 居三年,以老致仕。 弘治中卒。 斌,歷廣東右布政使。 初去江陰,民立生祠。 及自開封遷去,民亦涕泣追送焉。 鑒,初為御史,嘗于左順門面斥中官非禮。 中官怒甚,因考察屬都御史蕭維禎去之,維禎不可而止。 文博,終巡撫河南右副都御史。 烈,廣東左布政使。 費廣等無考。 贊曰:直言敢諫之士,激於事變,奮不顧身,獲罪固其所甘心耳。 然觀尹昌隆死於呂震;耿通陷于高煦;劉球之斃,陳鑒之系,由於王振;楊瑄之戍,厄于石亨、曹吉祥;乃至戴綸諫遊獵,陳祚請勤學,鐘同、章綸、廖莊倡復儲,倪敬等直言時事,皆用賈禍。 忠臣之志抑而不伸,亦可悲夫。 列傳第五十一 ○李時勉 陳敬宗 劉鉉薩琦 邢讓李紹林瀚子庭昂 庭機孫燫 烴 謝鐸 魯鐸趙永 李時勉,名懋,以字行,安福人。 成童時,冬寒,以衾裹足納桶中,誦讀不已。 中永樂二年進士。 選庶吉士,進學文淵閣,與修《太祖實錄》。 授刑部主事,復與重修《實錄》。 書成,改翰林侍讀。 性剛鯁,慨然以天下為己任。 十九年,三殿災,詔求直言。 條上時務十五事。 成祖決計都北京,時方招徠遠人。 而時勉言營建之非,及遠國入貢人不宜使群居輦下。 忤帝意。 已,觀其他說,多中時病,抵之地;復取視者再,卒多施行。 尋被讒下獄。 歲余得釋,楊榮薦復職。 洪熙元年覆上疏言事。 仁宗怒甚,召至便殿,對不屈。 命武士撲以金瓜,脅折者三,曳出幾死。 明日,改交阯道御史,命日慮一囚,言一事。 章三上,乃下錦衣衛獄。 時勉于錦衣千戶某有恩,千戶適蒞獄,密召醫,療以海外血竭,得不死。 仁宗大漸,謂夏原吉曰:「時勉廷辱我。 」言已,勃然怒,原吉慰解之。 其夕,帝崩。 宣帝即位已踰年,或言時勉得罪先帝狀。 帝震怒,命使者:「縛以來,朕親鞫,必殺之。 」已,又令王指揮即縛斬西市,毋入見。 王指揮出端西旁門,而前使者已縛時勉從端東旁門入,不相值。 帝遙見罵曰:「爾小臣敢觸先帝!疏何語?趣言之。 」時勉叩頭曰:「臣言諒暗中不宜近妃嬪,皇太子不宜遠左右。 」帝聞言,色稍霽。 徐數至六事止。 帝令盡陳之。 對曰:「臣惶懼不能悉記。 」帝意益解,曰:「是第難言耳,草安在?」對曰:「焚之矣。 」帝乃太息,稱時勉忠,立赦之,復官侍讀。 比王指揮詣獄還,則時勉已襲冠帶立階前矣。 宣德五年修《成祖實錄》成,遷侍讀學士。 帝幸史館,撒金錢賜諸學士。 皆俯取,時勉獨正立。 帝乃出餘錢賜之。 正統三年以《宣宗實錄》成,進學士,掌院事兼經筵官。 六年代貝泰為祭酒。 八年乞致仕,不允。 初,時勉請改建國學。 帝命王振往視,時勉待振無加禮。 振銜之,廉其短,無所得。 時勉嘗芟彞倫堂樹旁枝,振遂言時勉擅伐官樹入家。 取中旨,與司業趙琬、掌饌金鑒並枷國子監前。 官校至,時勉方坐東堂閲課士卷,徐呼諸生品第高下,顧僚屬定甲乙,揭榜乃行。 方盛署,枷三日不解。 監生李貴等千餘人詣闕乞貸。 有石大用者,上章願以身代。 諸生圜集朝門,呼聲徹殿庭。 振聞諸生不平,恐激變。 及通政司奏大用章,振內慚。 助教李繼請解于會昌侯孫忠。 忠,皇太后父也。 忠生日,太后使人賜忠家。 忠附奏太后,太后為言之帝。 帝初不知也,立釋之。 繼不拘檢柙,時勉嘗規切之。 繼不能盡用,然心感時勉言,至是竟得其助。 大用,豐潤人。 樸魯,初不為六館所知,及是名動京師。 明年中鄉試,官至戶部主事。 九年,帝視學。 時勉進講《尚書》,辭旨清朗。 帝悅,賜予有加。 連疏乞致仕,不允。 十二年春乃得請。 朝臣及國子生餞都門外者幾三千人,或遠送至登舟,候舟發乃去。 英宗北狩,時勉日夜悲慟。 遣其孫驥詣闕上書,請選將練兵,親君子,遠小人,褒表忠節,迎還車駕,復仇雪恥。 景泰元年得旨褒答,而時勉卒矣,年七十七。 謚文毅。 成化五年,以其孫顒請,改謚忠文,贈禮部侍郎。 時勉為祭酒六年,列格、致、誠、正四號,訓勵甚切。 崇廉恥,抑奔競,別賢否,示勸懲。 諸生貧不能婚葬者,節省餐錢為贍給。 督令讀書,燈火達旦,吟誦聲不絶,人才盛于昔時。 第158頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第158頁