士元出,士利乃為書數千言,言數事,而于空印事尤詳。 曰:「陛下欲深罪空印者,恐奸吏得挾空印紙,為文移以虐民耳。 夫文移必完印乃可。 今考較書策,乃合兩縫印,非一印一紙比。 縱得之,亦不能行,況不可得乎?錢谷之數,府必合省,省必合部,數難懸決,至部乃定。 省府去部遠者六七千里,近亦三四千里,冊成而後用印,往返非期年不可。 以故先印而後書。 此權宜之務,所從來久,何足深罪?且國家立法,必先明示天下而後罪犯法者,以其故犯也。 自立國至今,未嘗有空印之律。 有司相承,不知其罪。 今一旦誅之,何以使受誅者無詞?朝廷求賢士,置庶位,得之甚難。 位至郡守,皆數十年所成就。 通達廉明之士,非如草菅然,可刈而復生也。 陛下奈何以不足罪之罪,而壞足用之材乎?臣竊為陛下惜之。 」書成,閉門逆旅泣數日。 兄子問曰:「叔何所苦?」士利曰:「吾有書欲上,觸天子怒,必受禍。 然殺我,生數百人,我何所恨!」遂入奏。 帝覽書,大怒,下丞相御史雜問,究使者。 士利笑曰;「顧吾書足用否耳。 吾業為國家言事,自分必死,誰為我謀?」獄具,與士元皆輸作江浦,而空印者竟多不免。 方徵,字可久,莆田人。 以鄉舉授給事中。 嘗侍游後苑,與聯詩句。 太祖知其有母在,賜白金,馳驛歸省。 還改監察御史,出為懷慶知府。 徵志節甚偉,遇事敢直言。 居郡時,因星變求言,疏言:「風憲官以激濁揚清為職。 今不聞旌廉拔能,專務羅織人罪,多征臓罰,此大患也。 朝廷賞罰明信,乃能勸懲。 去年各行省官吏以用空印罹重罪,而河南參政安然、山東參政硃芾俱有空印,反遷布政使,何以示勸懲?」帝問羅織及多征臓罰者為誰,徵指河南僉事彭京以對。 貶沁陽驛丞。 十三年,以事逮至京,卒。 周敬心,山東人,太學生也。 洪武二十五年,詔求曉曆數者,敬心上疏極諫,且及時政數事。 略曰: 臣聞國祚長短,在德厚薄,不在曆數。 三代尚矣,三代而下,最久莫如漢、唐、宋,最短莫如秦、隋、五代。 其久也以有道,其短也以無道。 陛下膺天眷命,救亂誅暴。 然神武威斷則有餘,寬大忠厚則不足。 陛下若效兩漢之寬大,唐、宋之忠厚,講三代所以有道之長,則帝王之祚可傳萬世,何必問諸小道之人耶? 臣又聞陛下連年遠征,北出沙漠,為恥不得傳國璽耳。 昔楚平王時,琢卞和之玉,至秦始名為「璽」,歷代遞嬗,以訖後唐。 治亂興廢,皆不在此。 石敬瑭亂,潞王攜以自焚,則秦璽固已毀矣。 敬瑭入洛,更以玉製。 晉亡入遼,遼亡遺于桑乾河。 元世祖時,札剌爾者漁而得之。 今元人所挾,石氏璽耳。 昔者三代不知有璽,仁為之璽,故曰「聖人大寶曰位,何以守位曰仁。 」陛下奈何忽天下之大璽,而求漢、唐、宋之小璽也? 方今力役過煩,賦斂過厚。 教化溥而民不悅;法度嚴而民不從。 昔汲黯言于武帝曰:「陛下內多欲而外施仁義,奈何欲效唐、虞之治乎?」方今國則願富,兵則願強,城池則願高深,宮室則願壯麗,土地則願廣,人民則願眾。 於是多取軍卒,廣籍資財,征伐不休,營造無極,如之何其可治也?臣又見洪武四年錄天下官吏,十三年連坐胡黨,十九年逮官吏積年為民害者,二十三年罪妄言者。 大戮官民,不分臧否。 其中豈無忠臣、烈士、善人、君子?于茲見陛下之薄德而任刑矣。 水旱連年,夫豈無故哉! 言皆激切。 報聞。 王樸,同州人。 洪武十八年進士。 本名權,帝為改焉。 除吏科給事中,以直諫忤旨罷。 旋起御史。 陳時事千餘言。 性鯁直,數與帝辨是非,不肯屈。 一日,遇事爭之強。 帝怒,命戮之。 及市,召還,諭之曰:「汝其改乎?」樸對曰:「陛下不以臣為不肖,擢官御史,奈何摧辱至此!使臣無罪,安得戮之?有罪,又安用生之?臣今日願速死耳。 」帝大怒,趣命行刑。 過史館,大呼曰:「學士劉三吾志之:某年月日,皇帝殺無罪御史樸也!」竟戮死。 帝撰《大誥》,謂樸誹謗,猶列其名。 有張衡者,萬安人,樸同年進士。 授禮科給事中。 奏疏剴切。 擢禮部侍郎。 以清慎見褒,載于《大誥》。 後亦以言事坐死。 贊曰:太祖英武威斷,廷臣奏對,往往失辭。 而錢唐、韓宜可、李仕魯輩,抱其樸誠,力諍于堂陛間,可謂古之遺直矣。 伯巨、敬心以縫掖諸生,言天下至計,雖違于信而後諫之義,然原厥本心,由於忠愛。 以視末季沽名賣直之流,有不可同日而語者也。 列傳第二十八 魏觀 陶垕仲(王佑) 劉仕貆(王溥 徐均) 王宗顯(王興宗 呂文燧王興福 蘇恭讓 趙庭蘭) 王觀(楊卓 羅性) 道同(歐陽銘) 盧熙兄熊 王士弘 倪孟賢 郎敏 青文勝 魏觀,字巳山,蒲圻人。 元季隱居蒲山。 太祖下武昌,聘授國子助教,再遷浙江按察司僉事。 吳元年,遷兩淮都轉運使。 入為起居注。 奉命偕吳琳以幣帛求遺賢于四方。 洪武元年,建大本堂,命侍太子說書及授諸王經。 未幾,又命偕文原吉、詹同、吳輔、趙壽等分行天下,訪求遺才,所舉多擢用。 三年,轉太常卿,考訂諸祀典。 稱旨,改侍讀學士,尋遷祭酒。 明年坐考祀孔子禮不以時奏,謫知龍南縣,旋召為禮部主事。 五年,廷臣薦觀才,出知蘇州府。 前守陳寧苛刻,人呼「陳烙鐵」。 觀盡改寧所為,以明教化、正風俗為治。 建黌舍。 聘周南老、王行、徐用誠,與教授貢潁之定學儀;王彞、高啟、張羽訂經史;耆民周壽誼、楊茂、林文友行鄉飲酒禮。 政化大行,課績為天下最。 明年擢四川行省參知政事。 未行,以部民乞留,命還任。 初,張士誠以蘇州舊治為宮,遷府治于都水行司。 觀以其地湫隘,還治舊基。 又浚錦帆涇,興水利。 或譖觀興既滅之基。 帝使御史張度廉其事,遂被誅。 帝亦尋悔,命歸葬。 陶垕仲,名鑄,以字行,鄞人。 洪武十六年,以國子生擢監察御史。 糾彈不避權貴。 劾刑部尚書開濟至死,直聲動天下。 未幾,擢福建按察使。 誅臓吏數十人,興學勸士,撫卹軍民。 帝下詔褒異。 布政使薛大方貪暴,垕仲劾奏之。 大方辭相連,並逮至京。 訊實,坐大方罪,詔垕仲還官。 垕仲言:「臣父昔為方氏部曲,以故官例徙鳳陽。 臣幼弱,依兄撫養,至于有成。 今兄亦為鳳陽軍吏。 臣叨聖恩,備位司憲。 欲推祿養報生育恩,使父母兄弟得復聚處,實戴聖天子孝治天下至意。 」帝特許迎養,去徙籍。 垕仲清介自持,祿入悉以贍賓客。 未幾,卒官。 時廣西僉事王佑,泰和人。 按察使尋適嘗咨以政體。 佑曰:「蠻方之人瀆倫傷化,不及此時明禮法、示勸懲,後難治」適從之,廣西稱治。 蜀平,徙佑知重慶州。 招徠撫輯,甚得民和。 坐事免官,卒。 第91頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第91頁