寧陵丞廬江郭霸以謅諛干太后,拜監察御史。 中丞魏元忠病,霸往問之,因嘗其糞,喜曰:「大夫糞甘則可憂;今苦,無傷也。 」元忠大惡之,遇人輒告之。 戊辰,以夏官尚書楊執柔同平章事。 執柔,恭仁弟之孫也,太后以外族用之。 初,隋煬帝作東都,無外城,僅有短垣而已,至是,鳳閣侍郎李昭德始築之。 左台中丞來俊臣羅告同平章事任知古、狄仁傑、裴行本、司農卿裴宣禮、前文昌左丞盧獻、御史中丞魏元忠、潞州刺史李嗣真謀反。 先是,來俊臣奏請降敕,一問即承反者得減死。 及知古等下獄,俊臣以此誘之,仁傑對曰:「大周革命,萬物惟新,唐室舊臣,甘從誅戮。 反是實!」俊臣乃少寬之。 判官王德壽謂仁傑曰:「尚書定減死矣。 德壽業受驅策,欲求少階級,煩尚書引楊執柔,可乎?」仁傑曰:「皇天后土遣狄仁傑為如此事!」以頭觸柱,血流被面;德壽懼而謝之。 侯思止鞫魏元忠,元忠辭氣不屈;思止怒,命倒曳之。 元忠曰:「我薄命,譬如墜驢,足絓于鐙,為所曳耳。 思止愈怒,更曳之,元忠曰:“侯思止,汝若須魏元忠頭則截取,何必使承反也!」 狄仁傑既承反,有司待報行刑,不復嚴備。 仁傑裂衾帛書冤狀,置綿衣中,謂王德壽曰:「天時方熱,請授家人去其綿。 」德壽許之。 仁傑子光遠得書,持之稱變,得召見。 則天覽之,以問俊臣,對曰:「仁傑等下獄,臣未嘗褫其巾帶,寢處甚安,苟無事實,安肯承反!」太后使通事舍人周糹林往視之,俊臣暫假仁傑等巾帶,羅立於西,使糹林視之;糹林不敢視,唯東顧唯諾而已。 俊臣又詐為仁傑等謝死表,使糹林奏之。 樂思晦男未十歲,沒入司農,上變,得召見。 太后問狀,對曰:「臣父已死,臣家已破,但惜陛下法為俊臣等所弄。 陛下不信臣言,乞擇朝臣之忠清、陛下素所信任者,為反狀以付俊臣,無不承反矣。 」太后意稍寤,召見仁傑等,問曰:「卿承反何也?對曰:“不承,則已死於拷掠矣。 」太后曰:「何為作謝死表?」對曰:「無之。 」出表示之,乃知其詐,於是出此七族。 庚午,貶知古江夏令,仁傑彭澤令,宣禮夷陵令,元忠涪陵令,獻西鄉令;流行本、嗣真於嶺南。 俊臣與武承嗣等固請誅之,太后不許。 俊臣乃獨稱行本罪尤重,請誅之;秋官郎中徐有功駁之,以為:「明主有更生之恩,俊臣不能將順,虧損恩信。 」殿中侍御史貴鄉霍獻可,宣禮之甥也,言于太后曰:「陛下不殺裴宣禮,臣請隕命于前。 」以頭觸殿階,血流沾地,以示為人臣不私其親。 太后皆不聽。 獻可常以綠帛裹其傷,微露之於幞頭下,冀太后見之以為忠。 甲戌,補闕薛謙光上疏,以為:「選舉之法,宜得實才,取捨之間,風化所繫。 今之選人,咸稱覓舉,奔競相尚,喧訴無慚。 至于才應經邦,惟令試策;武能制敵,止驗彎弧。 昔漢武帝見司馬相如賦,恨不同時,及置之朝廷,終文園令,知其不堪公卿之任故也。 吳起將戰,左右進劍,起曰:『將者提鼓揮桴,臨敵決疑,一劍之任,非將事也。 』然則虛文豈足以佐時,善射豈足以克敵!要在文吏察其行能,武吏觀其勇略,考居官之臧否,行舉者賞罰而已。 」 來俊臣求金于左衛大將軍泉獻誠,不得,誣以謀反,下獄。 乙亥,縊殺之。 庚辰,司刑卿、檢校陝州刺史李游道為冬官尚書、同平章事。 二月,己亥,吐蕃黨項部落萬餘人內附,分置十州。 戊午,以秋官尚書袁智弘同平章事。 夏,四月,丙申,赦天下,改元如意。 五月,丙寅,禁天下屠殺及捕魚蝦。 江淮旱,饑,民不得采魚蝦,餓死者甚眾。 右拾遺張德,生男三日,私殺羊會同僚,補闕杜肅懷一餤,上表告之。 明日,太后對仗,謂德曰:「聞卿生男,甚喜。 」德拜謝。 太后曰:「何從得肉?」德叩頭服罪。 太后曰:「朕禁屠宰,吉凶不預。 然卿自今召客,亦須擇人。 」出肅表示之。 肅大慚,舉朝欲唾其面。 吐蕃酋長曷蘇帥部落請內附,以右玉鈐衛將軍張玄遇為安撫使,將精卒二萬迎之。 六月,軍至大渡水西,曷蘇事泄,為國人所擒。 別部酋長昝捶帥羌蠻八千餘人內附,玄遇以其部落置萊川州而還。 第229頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《資治通鑑 下》
第229頁