(19)范:規範、榜樣。 此指供描摹的仿影。 (20)臨摹:照樣摹寫。 (21)祗立:敬立。 (22)月旦:品評,詳《阿寶》注。 這裡指評判書寫的好壞。 (23)解讀:指識字。 (24)花判:本指舊時官吏對民、刑案件所作的駢體判詞;此指對所寫字 仿的評閲意見。 (25)顏始霽:臉色方始喜悅。 霽,天晴,此處形容愧色消失。 (26)粉黛淫淫:臉上搽的粉和眉上涂的黛,隨着淚水流下。 黛,古時女子描眉用的青黑色顏料。 淫淫,水流貌。 (27)贄(zhì至):晉見的禮物。 (28)執一經:學習一種經書。 執,持。 手持經書,指從師受業。 (29)設鬼帳,猶言設鬼學。 設帳,教授生徒,詳《嬌娜》注。 (30)恐履不吉:恐蹈凶險。 履,踐。 (31)誣以行檢:對其品行,加以誣陷詆毀。 陶生好以詩詞譏切時事,誣陷內容,當與此有關。 《欽定大清會典事例》卷三八九,謂康熙初年,禮部題準,「生員如果犯事情重,地方宮先報學政,俟黜革後治以應得之罪。 」 行檢,品行;此據二十四卷抄本,原作「行簡」。 (32)院,指巡撫衙門。 (33)部院:指巡撫。 清代各省巡撫多帶兵部侍郎及都察院副都御史銜,因稱巡撫為「部院」。 (34)遮道:攔路。 聲屈:喊冤。 (35)判:判宮。 (36)禦媵:侍妾。 (37)血殷(y ān 煙)凌波:流血染紅了鞋襪。 殷,紅黑色,這裡是染紅的意思。 曹植《洛神賦》:「陵(通凌)波微步,羅襪生塵。 」本指女子步履輕盈,這裡指女子鞋襪。 (38)廨神:保護官衙的神。 廨,官署。 (39)按閣:擱置、壓下。 閣,同「擱」。 (40)秋曹:對刑部官員的尊稱。 古以刑部為秋宮,故稱其部員為「秋曹」。 這裡稱陶生為秋曹,是預示陶生將來當任職刑部。 (41)二:據鑄雪齋抄本,原作「一」。 (42)衿袖淋浪:襟袖均被淚水沾濕。 淋浪,水濕的樣子。 (43)廬舍:指靈魂所依附的軀體。 (44)通籍:指仕宦新進。 封建時代新進仕宦,通其名籍于朝,故曰「通籍」。 (45)同譜:猶「同榜」,指科舉考試同屆錄取者。 (46)物聽:眾聞。 物,眾人。 (47)方:比擬。 (48)一獻妻孥:使妻、子出來相見;舊時,朋友情誼親密,才能出妻見子。 (49)殉裝:殉葬的衣服。 (50)嚴慈:父母。 縊鬼 范生者,宿于逆旅(1).食後,燭而假寐(2).忽一婢來,■衣置椅上;又有鏡奩■筐(3) ,一一列案頭,乃去。 俄一少婦自房中出,發筐開彥,對鏡櫛掠(4);已而髻,已而簪,顧影徘徊甚久。 前婢來,進匝沃■(5).盥已捧■(6) ,既,持沐湯去。 婦解■出裙帔(7) ,炫然新制,就着之。 掩衿提領,結束盩厔(8).范不語,中心疑怪,謂必奔婦(9) ,將嚴裝以就客也。 婦裝訖,出長帶,垂諸梁而結焉。 訝之。 婦從容肢雙彎(10),引頸受縊。 才一着帶,目即合(11),眉即豎,舌出吻兩寸許,顏色慘變如鬼。 大駭奔出,呼告主人,驗之已渺。 主人曰:「曩子婦經於是(12),毋乃此乎?」籲,異哉!既死猶作其狀,此何說也? 異史氏曰:「冤之極而至于自盡,苦矣!然前為人而不知,後為鬼而不覺,所最難堪者,束裝結帶時耳。 故死後頓忘其他,而獨于此際此境,猶歷歷一作,是其所極不忘者也。 」 (註釋) (1) 逆旅:客店。 (2) 燭:點燃着的蠟燭。 (3) 鏡奩(lián 連)■(t ì替)筐:存放婦女梳妝品的器具。 鏡奩,鏡匣。 | ,梳、篦。 (4) 櫛掠:櫛發掠鬢,言其梳妝。 (5) ■(y í夷〕:古代洗手盛水的用具。 洗手時,把| 中的水,倒在手上,下面用盤承接。 《左傳。 僖公二十三年》:「奉■沃■。 」 (6) ■(shu ì稅):拭物之佩中,此指拭手之中。 《禮記。 內則》:「盥卒授巾。 」鄭玄註:「巾以■手。 」 (7) 裙帔(p èi 配):下裙和披肩。 泛指女人衣裳。 (8) 結束:裝束,打扮。 (9) 奔婦;私奔之婦。 (10)■(q ǐ企)雙彎:踏起雙腳。 ■,通「企」。 踮起腳後跟。 雙彎,即雙腳。 舊時女子纏足,足背弓起,故稱。 (11)合:此據鑄雪齋抄本,原作「含」。 (12)經於是:自縊于此。 經,自經,即上吊而死。 吳門畫工 吳門畫工某(1) ,忘其名,喜繪呂祖(2) ,每想象而神會之,希幸一遇。 虔結在念,靡刻不存。 一日,值群丐飲郊郭間,內一人敝衣露肘,而神采軒豁。 心忽動,疑為呂祖。 諦視(3) ,黨愈確,遽捉其臂曰:「君呂祖也。 」丐者大笑。 某堅執為是,伏拜不起。 丐者曰:「我即呂祖,汝將奈何?」某叩頭,但祈指數。 丐者曰:「汝能相識,可謂有緣。 然此處非語所,夜間當相見也。 」再欲遮問,轉盼已杳。 駭嘆而歸。 至夜,果夢呂祖來,曰:「念子志慮專凝,特來一見。 但汝骨氣貪吝,不能為仙。 我使子見一人可也。 」即向空一招,遂有一麗人躡空而下(4) ,服飾如貴嬪(5) ,容光袍儀,煥映一室。 呂祖曰:「此乃董娘娘(6) ,子審志之(7).」既而又問:「記得否?」答:「已記之。 」又曰:「勿忘卻。 」俄而麗者去,呂祖亦去。 醒而異之,即夢中所見,肖而藏之(8) ,終亦不解所謂。 後數年,偶游于都。 會董妃薨(9) ,上念其賢,將為肖像。 諸工群集,口授心擬,終不能似。 某忽觸念夢中人,得無是耶(10)?以圖呈進。 宮中傳覽,皆謂神肖(11). 由是授官中書(12),辭不受;賜萬金。 於是名大噪。 貴戚家爭遺重市,乞為先人傳影(13). 但懸空摹寫,罔不曲似(14).泱辰之間(15),累數巨萬。 萊蕪朱拱奎曾見其人(16). (註釋) (1) 吳門:古吳縣的別稱,即今江蘇蘇州市。 第110頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《聊齋誌異 中》
第110頁