秋風一夜至,吹盡後庭花。 莫作經時別,西鄰是宋家。 獨自披衣坐,更深月露寒。 隔簾腸欲斷,爭敢下階看。 昨夜裙帶解,今朝蟢子飛。 鉛華不可棄,莫是藁砧歸。 萬里行人至,深閨夜未眠。 雙眉燈下掃,不待鏡檯前。 卷328_13 【贈友人(時友人新有別恨者)】 權德輿 知向巫山逢日暮,輕袿玉珮暫淹留。 曉隨雲雨歸何處,還是襄王夢覺愁。 卷328_14 【舟行見月】 權德輿 月入孤舟夜半晴,寥寥霜雁兩三聲。 洞房燭影在何處,欲寄相思夢不成。 卷328_15 【雜興五首】 權德輿 叢鬢愁眉時勢新,初笄絶代北方人。 一顰一笑千金重,肯似成都夜失身。 乍聽絲聲似竹聲,又疑丹穴九雛驚。 金波露洗淨于晝,寂寞不堪深夜情。 琥珀尊開月映簾,調弦理曲指纖纖。 含羞斂態勸君住,更奏新聲刮骨鹽。 乳燕雙飛鶯亂啼,百花如綉照深閨。 新妝對鏡知無比,微笑時時出瓠犀。 巫山雲雨洛川神,珠襻香腰穩稱身。 惆悵妝成君不見,含情起立問傍人。 卷三百二十九 卷329_1 【祗役江西路上以詩代書寄內】 權德輿 辛苦事行役,風波倦晨暮。 搖搖結遐心,靡靡即長路。 別來如昨日,每見缺蟾兔。 潮信催客帆,春光變江樹。 宦遊豈雲愜,歸夢無複數。 愧非超曠姿,循此跼促步。 笑言思暇日,規勸多遠度。 鶉服我久安,荊釵君所慕。 伊予多昧理,初不涉世務。 適因擁腫材,成此懶慢趣。 一身常抱病,不復理章句。 胸中無町畦,與物且多忤。 既非大川楫,則守南山霧。 胡為出處間,徒使名利污。 覊孤望予祿,孩稚待我餔。 未能即忘懷,恨恨以此故。 終當稅鞿鞅,豈待畢婚娶。 如何久人寰,俯仰學舉措。 衡茅去迢遞,水陸兩馳騖。 晰晰窺曉星,塗塗踐朝露。 靜聞田鶴起,遠見沙鴇聚。 怪石不易躋,急湍那可溯。 漁商聞遠岸,煙火明古渡。 下碇夜已深,上碕波不駐。 畏途信非一,離念紛難具。 枕席有餘清,壺觴無與晤。 南方出蘭桂,歸日自分付。 北窗留琴書,無乃委童孺。 春江足魚雁,彼此勤尺素。 早晚到中閨,怡然兩相顧。 卷329_2 【夜泊有懷】 權德輿 棲鳥向前林,暝色生寒蕪。 孤舟去不息,眾感非一途。 川程方浩淼,離思方鬱紆。 轉枕眼未熟,擁衾淚已濡。 窘然風水上,寢食疲朝晡。 心想洞房夜,知君還向隅。 卷329_3 【自桐廬如蘭溪有寄】 權德輿 東南江路舊知名,惆悵春深又獨行。 新婦山頭雲半斂, 女兒灘上月初明。 風前蕩颺雙飛蝶,花裡間關百囀鶯。 滿目歸心何處說,欹眠搔首不勝情。 卷329_4 【相思樹】 權德輿 家寄江東遠,身對江西春。 空見相思樹,不見相思人。 卷329_5 【石楠樹】 權德輿 石楠紅葉透簾春,憶得妝成下錦茵。 試折一枝含萬恨,分明說向夢中人。 卷329_6 【斗子灘】 權德輿 斗子灘頭夜已深,月華偏照此時心。 春江風水連天闊,歸夢悠揚何處尋。 卷329_7 【黃檗館】 權德輿 驅車振楫越山川,候曉通宵冒煙雨。 青楓浦上魂已銷,黃檗館前心自苦。 卷329_8 【清明日次弋陽】 權德輿 自嘆清明在遠鄉,桐花覆水葛溪長。 家人定是持新火,點作孤燈照洞房。 卷329_9 【中書夜直寄贈】 權德輿 通籍在金閨,懷君百慮迷。 迢迢五夜永,脈脈兩心齊。 步履疲青瑣,開緘倦紫泥。 不堪風雨夜,轉枕憶鴻妻。 卷329_10 【病中寓直代書題寄】 權德輿 愚夫何所任,多病感君深。 自謂青春壯,寧知白髮侵。 寢興勞善祝,疏懶愧良箴。 寂寞聞宮漏,那堪直夜心。 卷329_11 【端午日禮部宿齋有衣服彩結之貺以詩還答】 權德輿 良辰當五日,偕老祝千年。 彩縷同心麗,輕裾映體鮮。 寂寥齋畫省,款曲擘香箋。 更想傳觴處,孫孩遍目前。 卷329_12 【酬九日】 權德輿 重九共游娛,秋光景氣殊。 他日頭似雪,還對插茱萸。 卷329_13 【和九日從楊氏姊游】 權德輿 秋光風露天,令節慶初筵。 易象家人吉,閨門女士賢。 招邀菊酒會,屬和柳花篇。 今日同心賞,全勝落帽年。 卷329_14 【上巳日貢院考雜文不遂赴九華觀祓禊之會以二絶句申贈】 權德輿 三日韶光處處新,九華仙洞七香輪。 老夫留滯何由往,珉玉相和正繞身。 禊飲尋春興有餘,深情婉婉見雙魚。 同心齊體如身到,臨水煩君便祓除。 卷329_15 【和九華觀見懷貢院八韻】 權德輿 上巳好風景,仙家足芳菲。 地殊蘭亭會,人似山陰歸。 丹灶綴珠掩,白雲岩徑微。 真宮集女士,虛室涵春輝。 拘限心杳杳,歡言望依依。 滯茲文墨職,坐與琴觴違。 麗曲滌煩虛,幽緘發清機。 支頤一吟想,恨不雙翻飛。 卷329_16 【桃源篇】 權德輿 小年嘗讀桃源記,忽睹良工施繪事。 岩徑初欣繚繞通, 溪風轉覺芬芳異。 一路鮮雲雜彩霞,漁舟遠遠逐桃花。 漸入空濛迷鳥道,寧知掩映有人家。 龐眉秀骨爭迎客, 鑿井耕田人世隔。 不知漢代有衣冠,猶說秦家變阡陌。 石髓雲英甘且香,仙翁留飯出青囊。 相逢自是松喬侶, 良會應殊劉阮郎。 內子閒吟倚瑤瑟,玩此沈沈銷永日。 忽聞麗曲金玉聲,便使老夫思閣筆。 卷329_17 【新月與兒女夜坐聽琴舉酒】 權德輿 泥泥露凝葉,騷騷風入林。 以茲皓月圓,不厭良夜深。 列坐屏輕箑,放懷弦素琴。 兒女各冠笄,孫孩繞衣襟。 乃知大隱趣,宛若滄洲心。 方結偕老期,豈憚華髮侵。 第150頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第150頁