◆又【春秋·定六年】晉人執宋行人樂祈犂。 ◆又【左傳·哀十年】取犂。 【釋文】□力兮反,又力之反,二音皆可讀。 【集韻】或作□斄。 【韻會】俗作犁。 ◆又【集韻】力求切,音留。 犂然,慄然也。 【莊子·山木篇】犂然有當於人之心。 音義不當留。 考證:〔【後漢·安帝紀】攻夫犂營。 【注】夫犂,縣名,屬遼東樂國。 〕 謹照原文樂國改屬國。 〔【書·泰誓】播棄犂老。 【傳】駘背之耉稱老。 〕 謹照原文稱下增犂字。 〔【莊子·山木篇】犂然有當於人心。 【音義】犁,力牛反。 〕 謹按莊子音義無力牛反之文。 謹改為按莊子山木篇犂然有當於人之心。 音義不當留。 █犄 【巳集下】【牛字部】 犄 【廣韻】於離切【集韻】於宜切,□音漪。 【廣韻】犗也。 【集韻】牛名。 ◆又同猗。 【廣韻】長也,倚也,施也。 ◆又犗犬也。 出字林。 或作犄。 ◆又【集韻】丘奇切,音□。 牛名。 █牥 【巳集下】【牛字部】 牥 【廣韻】府良切【集韻】分房切,□音方。 【玉篇】良牛名。 日行二百里。 【□天子傳】用牥牛二百,以行流沙。 【注】此牛能行流沙中,如橐駞。 █牱 【巳集下】【牛字部】 牱 【篇海】音哥。 郡名。 【字彙】俗牁字。 詳爿部牁字注。 【管子·中匡篇】南至吳越巴牂牱。 【史記·司馬相如傳】南至□牱為徼。 █牝 【巳集下】【牛字部】 牝 〔古文〕□【唐韻】毗忍切【集韻】【韻會】【正韻】婢忍切,□音□。 【說文】畜母也。 從牛,匕聲。 【玉篇】牝牡也。 【易·坤卦】利牝馬之貞。 【書·牧誓】牝雞無晨。 【詩·鄘風】騋牝三千。 【禮·月令】遊牝於牧。 ◆又【古詩】哀壑叩虛牝。 【韓愈·贈崔立之詩】有似黃金擲虛牝。 【注】牝,谿谷也。 ◆又【集韻】補履切,音匕。 義同。 ◆又【集韻】【類篇】□婢善切,音楩。 亦畜母也。 【書·牧誓釋文】徐音扶忍反。 ◆又【廣韻】扶履切【集韻】並履切,□音□。 義同。 考證:〔【集韻】【類篇】□婢善切,音〈扌便〉。 亦畜母也。 〕 謹按集韻婢善切內有楩字雲木名。 ◆又有牝字雲畜母。 故雲牝音楩。 今據改〈扌便〉為楩。 █牟 【巳集下】【牛字部】 牟 〔古文〕□【唐韻】莫浮切【集韻】【韻會】迷浮切,□音謀。 【說文】牛鳴也。 從牛,象其聲氣從口出。 【柳宗元·牛賦】牟然而鳴,黃鐘滿脰。 ◆又【玉篇】取也,奪也,過也。 【戰國策】上干主心,下牟百姓。 【注】牟,取也。 【韓非子·七反篇】牟食之民。 【史記·平準書】富商大賈,無所牟大利。 【前漢·景帝紀】侵牟萬民。 【注】李奇曰:牟,食苗根蟲也。 侵牟食民,比之蛑賊也。 ◆又【玉篇】倍也。 【楚辭·招魂】成梟而牟,呼五白些。 【注】倍勝為牟。 ◆又【玉篇】大也。 【淮南子·要略篇】原道者盧牟六合,混沌萬象。 ◆又【揚子·方言】愛也。 宋魯之間曰牟。 ◆又【後漢·禮儀志】仲夏,以朱索連葷菜,彌牟樸蠱。 【正字通】郝敬曰:彌牟禦止,塗抹之義。 ◆又【玉篇】進也。 ◆又【前漢·霍光傳】輦道牟首。 【注】孟康曰:牟首,地名。 如淳曰:牟首,屛面。 以屛面自隔也。 瓚曰:牟首,池名。 師古曰:瓚說是。 【左思·吳都賦】長塗牟首。 【注】劉逵曰:牟首,閣道有室屋也。 ◆又國名。 【春秋·桓十五年】邾人,牟人,葛人來朝。 【前漢·地理志】泰山郡牟。 【注】故國。 【晉語】成王盟諸侯於岐陽,楚為荊蠻,置茅蕝,設望表,與鮮牟守燎,故不與盟。 【注】鮮牟,東夷國。 ◆又地名。 【春秋·隱四年】莒人伐杞,取牟婁。 ◆又【左傳·宣九年】取根牟。 ◆又【論語】佛肸以中牟畔。 【前漢·地理志】河南郡中牟。 【又】東萊郡東牟。 ◆又【釋名】牟追。 牟,冒也,言其形冒髮追追然也。 ◆又姓。 【風俗通】牟子國,祝融之後,後因氏焉。 【史記·田敬仲完世家】大夫牟辛。 【後漢·牟融傳】牟融,北海安丘人。 ◆又【廣韻】複姓。 三氏,禮記,有賔牟賈。 【東萊先賢傳】有曹牟君卿。 【何氏姓苑】有彌牟氏。 ◆又麥也。 【詩·周頌】貽我來牟。 【傳】牟,麥也。 【釋文】牟,字書作□,或作□。 ◆又器也。 【禮·內則】敦牟巵匜。 【注】牟,讀曰堥。 敦牟,黍稷器也。 【釋文】齊人呼土釜為牟。 【後漢·禮儀志】巵八,牟八。 ◆又【後漢·禰衡傳】著岑牟單絞之服。 【注】通史志曰:岑牟,鼓角士冑也。 【韻會】鍪,通作牟。 ◆又與眸通。 【荀子·非相篇】堯舜參牟子。 【注】牟與眸同。 參眸子,謂有二瞳之相參也。 ◆又【集韻】莫後切,音母。 中牟,地名。 ◎按中牟地名多讀平聲。 《集韻》又收上聲,未知何據。 ◆又【集韻】莫□切,音茂。 本作務。 昏也。 ◆又與務同。 【荀子·成相篇】天乙湯,論舉當。 身讓卞隨,舉牟光。 【注】牟,與務同。 █牠 【巳集下】【牛字部】 牠 【字彙】徒禾切,音拕。 同□。 見篇海。 █牡 【巳集下】【牛字部】 牡 【唐韻】【集韻】【韻會】【正韻】□莫後切,音母。 【說文】畜父也。 從牛土聲。 【詩·邶風】雉鳴求其牡。 【傳】飛曰雌雄,走曰牝牡。 【箋】喻人所求非所求。 【疏】雌雉鳴也。 乃鳴求其走獸之牡,非其道。 ◆又【禮·檀弓】牡麻絰。 【儀禮·喪服傳】牡麻者,枲麻也。 ◆又【前漢·郊祀志】以牡荊畫幡,日月北斗登龍。 【注】李奇曰:以牡荊作幡柄也。 如淳曰:牡荊,荊之無子者。 晉灼曰:牡,節間不相當也。 月暈刻之為券,以畏病者。 第350頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《康熙字典 中》
第350頁