而尊嚴之度,不愆於師旅,淵默之容,無改於行陣。 計如投水,思若轉規,策定帷幄,謀成几案,曾未浹辰,獨夫授首。 乃焚其綺席,棄彼寶衣,歸璇台之珠,反諸侯之玉。 指麾而四海隆平,下車而天下大定。 拯茲塗炭,救此橫流,功均天地,明並日月。 於是仰葉三靈,俯從億兆,受昭華之玉,納龍敘之圖。 類帝宗,光有神器。 升中以祀群望,攝袂而朝諸夏。 布教都畿,班政方外。 謀協上策,刑從中典。 南服緩耳,西覊反舌。 劍騎穹廬之國,同川共穴之人。 莫不屈膝交臂,厥角稽顙。 鑿空萬裡,攘地千都,幕南罷鄣,河西無警。 於是治定功成,邇安遠肅,忘茲鹿駭,息此狼顧。 乃正六樂,治五禮,改章程,創法律。 置博士之職,而著錄之生若雲,開集雅之館,而款關之學如市。 興建庠序,啟設郊丘,一介之才必記,無文之典咸秩。 於是天下學士,靡然向風,人識廉隅,家知禮讓。 教臻侍子,化洽期門。 區宇安,方面靜息。 役休務簡,歲阜民和。 歷代規謨,前王典故?莫不芟夷翦截,允執厥中。 以為象闕之制,其來已遠。 《春秋》設舊章之教,《經禮》垂布憲之文,《戴記》顯遊觀之言,《周史》書樹闕之夢。 北荒明月,西極流精;海岳黃金,河庭紫貝。 蒼龍玄武之制,銅雀鐵鳳之工。 或以聽窮省冤,或以布化懸法,或以表正王居,或以光崇帝裡。 晉氏浸弱,宋歷威夷,《禮經》舊典,寂寥無記。 鴻規盛烈,湮沒罕稱。 乃假天闕於牛頭,遠圖於博望,有欺耳目,無補憲章。 乃命審曲之官,選明中之士,陳圭置臬,瞻星揆地,興復表門,草創華闕。 於是歲次天紀,月旅太簇,皇帝禦天下之七載也。 構茲盛則,興此崇麗。 方且趨以表敬,觀而知法,物睹雙碣之容,人識百重之典。 作范垂訓,赫矣壯乎?爰命下臣,式銘盤石。 其辭曰: 惟帝建國,正位辨方。 周營洛,漢啟岐梁。 居因業盛,文以化光。 爰有象闕,是惟舊章。 青蓋南洎,黃旗東指。 懸法無聞,藏書弗紀。 。 大人造物,龍德休否。 建此百常,興茲雙起。 偉哉偃蹇,壯矣巍巍。 旁映重疊,上連翠微。 布教方顯,浹日初輝。 懸書有附,委篋知歸。 。 鬱崛重軒,穹隆反宇。 形聳飛棟,勢超浮柱。 色法上圓,制模下矩。 周望原顯,俯臨煙雨。 前賓四會,卻背九房。 北通二轍,南湊五方。 暑來寒往,地久天長。 神哉華觀,永配無疆。 新刻漏銘一首並序 ※陸佐公 夫自天觀象,昏旦之刻未分,治歷明時,盈縮之度無準。 挈壺命氏,遠哉義用。 揆景測辰,徼,宮戒井,守以水火,分茲日夜。 而司歷亡官,疇人廢業。 孟陬殄滅,攝提無紀。 衛宏載傳呼之節,較而未詳;霍融敘分至之差,詳而不密。 陸機之賦,虛握靈珠;孫綽之銘,空擅昆玉。 弘度遺篇,承天垂旨,布在方冊,無彰器用。 譬彼春華,同夫海棗。 寧可以軌物字民,作范垂訓者乎?且今之官漏,出自會稽。 積水違方,導流乖則,六日無辨,五夜不分,歲躔閹茂,月次姑洗。 皇帝有天下之五載也,樂遷夏諺,禮變商俗。 業類補天,功均柱地。 河海夷晏,風雲律呂。 坐朝晏罷,每旦晨興。 屬傳漏之音,聽鷄人之響。 以為星火謬中,金水違用。 時乖啟閉,箭異錙銖,爰命日官,草創新器。 於是俯察旁羅,登台升庫。 則于地四,參以天一。 建武遺蠹,咸和餘舛。 金筒方圓之制,飛流吐納之規。 變律改經,一皆懲革。 天監六年,太歲丁亥,十月丁亥朔,十六日壬寅,漏成進禦。 以考辰正晷,測表候陰,不謬圭撮,無乖黍累。 又可以校運算之睽合,辨分天之邪正,察四氣之盈虛,課六歷之疏密。 永世貽則,傳之無窮。 赫矣煥乎,無得而稱也。 昔嘉量微物,盤盂小器,猶其昭德記功,載在銘典。 況入神之制,與造化合符,成物之能,與坤元等契。 勛倍楹席,事百巾機,寧可使多謝曾水,有陋昆吾。 金字不傳,銀書未勒者哉?乃詔小臣,為其銘曰: 一暑一寒,有明有晦。 神道無跡,天工罕代。 乃置挈壺,是惟熙載。 氣均衡石,晷正權概。 世道交喪,禮術銷亡。 遽遷水火,爭倒衣裳。 擊刀舛次,聚木乖方。 爰究爰度,時惟我皇。 方壺外次,圓流內襲。 洪殺殊等,高卑異級。 靈虯承注,陰蟲吐翕。 倏往忽來,鬼出神入。 微若抽繭,逝如激電。 耳不輟音,眼無留盼。 銅史司刻,金徒抱箭。 。 履薄非兢,臨深罔戰。 授受靡愆,登降弗爽。 惟精惟一,可法可象。 月不遁來,日無藏往。 分以符契,至猶影響。 合昏暮卷,莢晨生。 尚辨天意,猶測地情。 況我神造,通幽洞靈。 配皇等極,為世作程。 ◎誄上 王仲宣誄一首並序 ※曹子建 建安二十二年,正月二十四日戊申,魏故侍中關內侯王君卒。 嗚呼哀哉!皇穹神察,哲人是恃。 如何靈,殲我吉士。 誰謂不庸?早世即冥。 誰謂不傷?華繁中零。 存亡分流,夭遂同期。 朝聞夕沒,先民所思。 何用誄德?表之素旗。 何以贈終?哀以送之。 遂作誄曰: 猗歟侍中,遠祖彌芳。 公高建業,佐武伐商。 爵同齊魯,邦祀絶亡。 流裔畢萬,勛績惟光。 晉獻賜封,于魏之疆。 天開之祚,末冑稱王。 厥姓斯氏,倏分葉散。 世滋芳烈,揚聲秦漢。 會遭陽九,炎光中蒙。 世祖撥亂,爰建時雍。 三台樹位,履道是鍾。 寵爵之加,匪惠惟恭。 第152頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《昭明文選》
第152頁