錢習禮,名干,以字行,吉水人。 永樂九年進士。 選庶吉士,尋授檢討。 習禮與練子寧姻戚。 既仕,鄉人以奸黨持之,恆惴惴。 楊榮乘間言于帝,帝笑曰:「使子寧在,朕猶當用之,況習禮乎。 」仁宗即位,遷侍讀,知制誥,以省親歸。 宣德元年修兩朝《實錄》,與侍講陳敬宗、陳循同召還,進侍讀學士。 英宗開經筵,為講官。 《宣宗實錄》成,擢學士,掌院事。 七年以故鴻臚寺為翰林院。 落成,諸殿閣大學士皆至,習禮不設楊士奇、楊溥座,曰:「此非三公府也。 」士奇等以聞。 帝命具座。 後遂為故事。 正統九年乞致仕。 不許。 明年,六部侍郎多闕,帝命吏部尚書王直會大臣推舉,而特旨擢習禮于禮部。 習禮力辭。 不允。 王振用事,達官多造其門,習禮恥為屈。 十二年六月覆上章乞骸骨,乃得歸。 習禮篤行誼,好古秉禮,動有矩則。 家居十五年卒,年八十有九。 謚文肅。 周敘,字公敘,吉水人。 年十一能詩。 永樂十六年進士。 選庶吉士,作《黃鸚鵡賦》,稱旨,授編修。 歷官侍讀,直經筵。 正統六年上疏言事,帝嘉納焉。 八年夏又上言:「比天旱,陛下責躬虔禱,而臣下不聞效忠補過之言,徒陳情乞用而已。 掌銓選者罔論賢否,第循資格。 司國計者不問耕桑,惟勤賦斂。 軍士困役作,刑罰失重輕,風憲無激揚,言官務緘默。 僧道數萬,日耗戶口,流民眾多,莫為矜恤。 」帝以章示諸大臣。 王直等皆引罪求罷。 十一年遷南京侍講學士。 郕王監國,馳疏言:「君父之仇不共戴天,殿下宜臥薪嘗膽,如越之報吳。 使智者獻謀,勇者效力,務掃北庭,雪國恥。 先遣辯士,卑詞重幣乞還鑾輿,暫為君父屈。 」因條上勵剛明、親經史、修軍政、選賢才、安民心、廣言路、謹微漸、修庶政八事。 王嘉納之。 景泰二年又請復午朝,日接大臣,諮諏治道。 經筵之餘,召文學從臣講論政事,並詔天下臣民直言時政缺失。 帝因詔求言。 敘負氣節,篤行誼。 曾祖以立,在元時以宋、遼、金三史體例未當,欲重修。 敘思繼先志,正統末,請于朝。 詔許自撰,銓次數年,未及成而卒。 同邑劉儼,字宣化。 正統七年進士第一。 歷官太常少卿。 景泰中,典順天鄉試,黜大學士陳循、王文子,幾得危禍。 詳《高谷傳》。 天順初,改掌翰林院事,卒官。 贈禮部侍郎,謚文介。 儼立朝正直,居鄉亦有令德雲。 柯潛,字孟時,莆田人。 景泰二年舉進士第一。 歷洗馬。 天順初,遷尚寶少卿,兼修撰。 憲宗即位,以舊宮僚擢翰林學士。 《英宗實錄》成,進少詹事。 慈懿太后之喪,潛與修撰羅璟上章,請合葬裕陵。 廷臣相繼爭。 未報。 潛曰:「朝廷大事,臣子大節,舍是奚所用心。 」與璟皆再疏爭,竟得如禮。 連遭父母喪,詔起為祭酒,固乞終制。 許之。 未幾卒。 潛邃于文學,性高介。 為學士時,即院中後圃構清風亭,鑿池蒔芙蓉,植二柏于後堂,人稱其亭為「柯亭」,柏為「學士柏」。 院中有井,學士劉定之所浚也。 柯亭、劉井,翰林中以為美談雲。 羅璟,字明仲,泰和人。 天順末,進士及第。 授編修,進修撰。 預修《宋元通鑒綱目》。 累官洗馬。 孝宗為太子,簡侍講讀。 母喪歸。 璟與尚書尹旻子侍講龍同娶于孔氏。 旻得罪,李孜省指璟為旻黨,調南京禮部員外郎。 孝宗嗣位,王恕等言璟才,乃授福建提學副使。 弘治五年召為南京祭酒。 久之,卒。 孔公恂,字宗文,先聖五十八世孫也。 景泰五年舉會試,聞母疾,不赴廷對。 帝以問禮部,具言其故,乃遣使召之。 日且午,不及備試卷,命翰林院給以筆札。 登第,即丁母憂歸。 衍聖公孔彥縉卒,孫弘緒幼弱,詔遣禮部郎治喪,公恂理其家事。 天順初,授禮科給事中。 弘緒已襲封,大學士李賢妻以女,公恂因得交于賢。 賢言:「公恂,大聖人後;贊善司馬恂,宋大賢溫國公光後。 宜輔導太子。 」帝喜。 同日超拜少詹事,侍東宮講讀。 入語孝肅皇后曰:「吾今日得聖賢子孫為汝子傅。 」孝肅皇后者,憲宗生母,方以皇貴妃有寵。 於是具冠服拜謝,宮中傳以為盛事雲。 憲宗嗣位,改公恂大理左少卿。 公恂言不通法律,乃復少詹事。 成化二年上章言兵事,諸武臣嘩然,給事御史交章駁之。 下獄,謫漢陽知府。 未至,丁父憂。 服闋,商輅請復建言得罪者官,乃還故秩,涖南京詹事府。 久之,卒。 司馬恂,字恂如,浙江山陰人。 正統末,由舉人擢刑科給事中,累遷少詹事。 憲宗立,命兼國子祭酒。 卒,贈禮部左侍郎。 恂強記、惇厚,與物無忤,居官無所表見。 贊曰:“建文之初,修尊賢敬老之節。 董倫以宿儒見重,雖寡所表見,當非苟焉已也。 儀智父子仍世以儒術進,從容輔導,蓋其賢哉。 鄒濟諸人,以宮僚被遇而讒構不免。 陳濟輩起布衣,列禁近而善始終,固有幸不幸歟。 二周、王英、錢習禮、周敘、柯潛謙和直諒,各著其美,蓋皆異於浮華博習之徒矣。 列傳第四十一 ○宋禮藺芳 陳瑄王瑜 周忱 宋禮,字大本,河南永寧人。 洪武中,以國子生擢山西按察司僉事,左遷戶部主事。 建文初,薦授陝西按察僉事,復坐事左遷刑部員外郎。 成祖即位,命署禮部事,以敏練擢禮部侍郎。 永樂二年拜工部尚書。 嘗請給山東屯田牛種,又請犯罪無力準工者徙北京為民,並報可。 七年丁母憂,詔留視事。 九年命開會通河。 會通河者,元至元中,以壽張尹韓仲暉言,自東平安民山鑿河至臨清,引汶絶濟,屬之衛河,為轉漕道,名曰「會通」。 然岸狹水淺,不任重載,故終元世海運為多。 明初輸餉遼東、北平,亦專用海運。 洪武二十四年,河決原武,絶安山湖,會通遂淤。 永樂初,建北京,河海兼運。 海運險遠多失亡,而河運則由江、淮達陽武,發山西、河南丁夫,陸輓百七十里入衛河,歷八遞運所,民苦其勞。 至是濟寧州同知潘叔正上言:「舊會通河四百五十餘里,淤者乃三之一,浚之便。 」於是命禮及刑部侍郎金純、都督周長往治之。 禮以會通之源,必資汶水。 乃用汶上老人白英策,築堽城及戴村壩,橫亙五里,遏汶流,使無南入洸而北歸海。 匯諸泉之水,盡出汶上,至南旺,中分之為二道,南流接徐、沛者十之四,北流達臨清者十之六。 南旺地勢高,決其水,南北皆注,所謂水脊也。 因相地置閘,以時蓄泄。 自分水北至臨清,地降九十尺,置閘十有七,而達于衛;南至沽頭,地降百十有六尺,置閘二十有一,而達于淮。 凡發山東及徐州、應天、鎮江民三十萬,蠲租一百一十萬石有奇,二十旬而工成。 又奏浚沙河入馬常泊,以益汶。 語詳《河渠志》。 是年,帝復用工部侍郎張信言,使興安伯徐亨、工部侍郎蔣廷瓚會金純,浚祥符魚王口至中灤下,複舊黃河道,以殺水勢,使河不病漕,命禮兼董之。 八月還京師,論功第一,受上賞。 潘叔正亦賜衣鈔。 第123頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第123頁